Úrval - 01.04.1968, Síða 71
69
„EL CORDOBÉS“ ....
svo hann á erfiðara um vik, og
regnið gerir sandinn á nautaats-
vellinum ótryggan ...... hættu-
legan. Don Livinio hafði tekið eft-
ir því, að sóltjöldin fyrir framan
glugga kaffihússins þarna á móti
voru tekin að blakta til. Og þegar
hann leit upp, sá hann, að ský voru
óðum að hrannast upp á himininn.
HEITSTRENGING OG BÆN
Klukkan 11 höfðu þeir síðustu af
þessum 2300 afgangsmiðum verið
seldir. Nú breyttust strætin í nánd
við miðasölurnar í risavaxinn
svartamarkað, og verðið á miðun-
um hafði bráðlega tífaldazt. Sæti
í fremstu röðunum forsælumegin
komust allt upp í 150 dollara, þ.e.
hærri upphæð en margir Spán-
verjar vinna sér inn á nokkrum
mánuðum.
Á meðan miðabraskararnir buðu
vöru sína, tóku kaffihúsin að fyll-
ast af „aficionados", hinum ástríðu-
fullu aðdáendum „fiesta brava“.
Aðallinn í þessum hóp safnaðist
saman í Alemana, stórri bjórstofu,
til þess að leggja þar stund á sitt
uppáhalds tómstundastarf, þ.e. rök-
ræður og rifrildi. Þetta voru fyrr-
verandi nautabanar, ríkir nauta-
ræktarmenn, umboðsmenn nauta-
atsvallanna og blaðagagnrýnendur
íþróttagreinar þessarar. Þeir hófu
ágæti fyrri nautabana til skýjanna,
en gerðu lítið úr getu núverandi
nautabana og voru alveg vonlaus-
ir, hvað framtíðina snerti í þessu
efm. Flestir þeirra álitu E1 Cordobés