Úrval - 01.04.1968, Qupperneq 78

76
ÚRVAL
um. Áhorfendur virtust halda niðri
í sér andanum, þegar nautabaninn
steig fram á völlinn. Nú skyldu and-
stæðingarnir mætast á vellinum,
E1 Cordobés og Impulsivo. Til þess-
ara fyrstu funda hafði E1 Cordobés
valið bragð, sem kallað er „chicue-
lina“. Nautið æddi að E1 Cordobés
á ógnvænlegum hraða, en E1 Cor-
dobés sveiflaði skikkjunni fyrir-
hafnarlaust beint fyrir framan
hornin á því. Svo breytti E1 Cor-
dobés um stöðu, sveiflaði skikkj-
unni snögglega, svo small í og kall-
aði aftur á nautið. Og þegar naut-
ið geystist nú fram hjá honum öðru
sinni, kváðu við fyrstu hrifningar-
ópin á áhorfendapöllunum. „Olé,
olé!“ æpti múgurinn.
E1 Cordobés hélt áfram leiknum
og sýndi hvert bragðið af öðru, en
gekk að svo búnu burt frá sínum
ringlaða andstæðingi. Lubbalegt
hárið lafði niður undan nautabana-
hattinum, sem hann bar og kallað-
ur er „montera“■ Glitrandi nauta-
banabúningurinn var nú þegar þak-
inn leðju og svita. Hann tók aðdáun
áhorfenda brosandi eins og ánægt
barn, en brosið hvarf, strax og hann
hafði stigið á bak við varnarvegg-
inn. Hann hafði orðið var við galla
hjá nautinu, sams konar galla og
hafði valdið dauða bezta nautabana,
sem Spánn hafði nokkru sinni átt,
hins goðsagnakennda Joselito.
„Guð minn góður!“ stundi hann.
„Por Dios!“ Hann sér ekki baun
með vinstra auganu!" sagði hann
við Paco.
Nú var komið að því augnabliki,
er „picacLorarnir“ tveir skyldu koma
ríðandi inn á völlinn, ráku áhorf-
endur upp hvell, en hæðnisleg
hrifningaróp. Þar fylgdi ekki hug-
ur máli, heldur voru óp þessi frem-
ur tákn um fyrirlitningu. Hið ógeð-
fellda hlutverk „picadoranna“ var
að búa nautið undir næsta stig
viðureignarinnar með því að særa
það. Þetta er sá þáttur nautaatsins,
sem veldur mestu ógeði og gagn-
rýni manna á meðal. Það er einnig
sá þáttur þess, sem almenningur
hefur einna minnstan skilning á. En
án þessa nauðsynlega verknaðar
gæti nautabani alls ekki barizt við
nautið á árangursríkan hátt.
Annar „picadorinn“ beið átekta,
meðan hinn nálgaðist nautið. Hann
reið meðfram vegg nautaatsvall-
arins, fram hjá forstjórastúkunni.
Hlutverk „picadorsins“ er fyrst og
fremst í því fólgið að stinga odd-
inum á löngu, oddhvössu spjóti, sem
kallað er „pic“, í vöðvakambinn á
hálsi nautsins. Þetta veldur því, að
nautið þreytist og verður ekki eins
hnarreist, heldur setur undir sig
hausinn. Og þannig á nautabaninn
síðar auðveldara með að komast að
því til þess að veita því banastungu
með því að beina laginu yfir horn-
in. Og stunga spjótsins, sem „pica-
dorinn“ veitir nautinu, hefur síðast
en ekki sízt það markmið að prófa
hugrekki nautsins.
Impulsivo kastaði sér á hestinn
með skjótri, ofsalegri hreyfingu.
,,Picadorinn“ stakk spjótinu í
vöðvakambinn, en samt dró ekki
úr ofsa nautsins. Impulsivo rak
hornin af alefli í bólstruðu, stungnu
ábreiðuna, sem breidd var yfir hest-
inn honum til varnar, og stundi