Úrval - 01.04.1968, Síða 110

108
ÚRVAL
ir það, sem mig langar til að segja.
Og þegar ég geng um eyðilega,
sendna sjávarströnd, minnist ég lát-
lausrar leitar hans eftir alheims-
legum einfaldleika og samræmi,
ásamt djúpri gæzku og tregabland-
inni fegurð.

Forstjórinn segir við einkaritarann: „Setjið fyrirsögnina „Algert
einkamál" á plagg þetta, ungfrú Darrow. Ég vil, að allir á skrif-
stofunni lesi þetta.“
Serrano.
Allt frá dögun mannkynssögunnar hafa konur alltaf grátið á brúð-
kaupsdegi sínum. Þessa venju má rekja allt aftur til steinaldarinnar,
þegar brúðguminn réöst inn í helli hinnar tilvonandi og dró hana út
á hárinu. Og auövitað orgaði og æpti hin tilvonandi þá af öllum lífs
og sálar kröftum.
Upp frá því hafa konur haldið þessari erfðavenju við (ómeðvitað)
til þess að sanna það fyrir vinum sínum og kunningjum, að þær séu
ekki neinar framar dræsur, sem æði glaðar inn í sæluland hjónabands-
hins.
Evening Press.
Því er lika farið með hamingjuna og skuggann þinn: þú getur ekki
kornizt nær henni með því að elta hana.
Maður einn hafði verið beðinn urn að hafa ræðu þá, sem hann átti
að halda að kvöldverð' loknum, eins stutta og mögulegt væri. Hann
rc!s þvi á fætur á réttum tíma og sagði:
,,Ég hef verið beðinn um að mæla fyrir minni herra McCarthys. Mér
he.fur verið sagt, að þvi minna sem um hann er sagt, þeim mun betra
sé það í alla staði!"
Þú skalt aldreí reyna að vinna bug á hleypidómum manns með
hjáip rökvísinnar. Það var ekki með hennar hjálp, að hann fylitist
þessuin hleypidómum, og þvi er ekki hægt að vinna bug á þeim með
hennar hjálp.
Sidney Smith.
Táningarstelpa í simann: „Ef þessi smellur í millisambandinu ert
þú, mamma, minnztu þess þá, að vitnisburður er ekki tekinn gildur,
sé hann fenginn með símahlerunum.“
Handelsman