Úrval - 01.09.1970, Blaðsíða 93

Úrval - 01.09.1970, Blaðsíða 93
MAÐURINN SEM ÓGNAÐI ELDINGUNNI 91 útidyrahurð prentsmiðjunnar eitt kvöldið. Þar var um að ræða háð- skrif, þar sem úði og grúði af eitr- uðum athugasemdum um siðu og siðgæði íbúa Massachusettsflóaný- lendunnar. James birti hana og 13 aðrar ritgerðir af svipuðu tagi í dag- blaði sínu, New England Courant, áður en Benjamín hafði skýrt hon- um frá því, að hann væri hinn óþekkti höfundur þeirra. Háðskrif þessi vöktu geysilega at- hygli, og menn urðu að viðurkenna ritsnilld höfundar. James Franklin var ekkert um þá miklu athygli, sem vinir hans á sviði blaðaútgáfu og bókmennta veittu Benjamín. Brátt kom að því, að bræðurnir áttu í stöðugum illdeilum, og oft batt James enda á deilurnar með því að berja hann. Það leið samt ekki á löngu, þangað til Benjamín brauzt undan handarjaðri bróður síns. Hann fór burt að heiman og hélt til Fíladelfíu, en þá stóð sú borg í mest- um blóma í Ameríku. Hann var aðeins IV ára að aldri og því lítt veraldarvanur. Hann átti til að bera hugrekki sakleysingjans, sem þekkir ekki heiminn. Hann tók sér far með skipi til New Yorkborg- ar. Þaðan hélt hann labbandi þvert yfir New Jersey og kom til Fíladel- fíu, þessarar stórborgar kvekaranna, hungraður og örmagna, enda átti hann þá ekki nema einn dollara og nokkur cent í vösum sínum. Þegar þangað kom, keypti hann þrjú geysistór brauð og byrjaði að leita fyrir sér í borginni og stýfði brauð úr hnefa á göngu sinni. Hann gekk þá meðal annars fram hjá Deboru Read, sem átti eftir að verða eigin- kona hans. Hún stóð í útidyrunum á heimili sínu, er hann labbaði eftir götunni. Benjamín tókst að krækja sér í starf sem prentari, og brátt bar fundum hans og kaupmannsdóttur- innar Deboru saman. Hún varð ást- fangin af honum, en Benjamín daðr- aði bara við hana í fyrstu án þess að skeyta nokkuð um tilfinningar hennar. Honum fannst margt vera meira spennandi keppikefli en hjónabandið. Árið 1724 hitti hann Sir William Keith að máli, en það var hinn nýi nýlendustjóri Pennsyl- vaniu. Hann lofaði að hjálpa Benja- mín til þess að koma sinni eigin prentsmiðju á laggirnar, ef hann vildi fara til Englands og kaupa þar vélar og annan útbúnað. Franklin hélt af stað í þessa innkaupaférð við allra fyrstu hentugleika, þótt De- bora væri alveg í öngum sínum vegna brottfarar hans. Sendiför þessi mistókst með öllu. Keith hafði sagt Franklin, að hann skyldi kaupa tæki þessi gegn láns- kjörum, en Franklin komst fljótt að því, að nýlendustjórinn átti alls ekkert lánstraust í Bretlandi. Nú var illa ástatt fyrir Franklin. Hann var næstum alveg peningalaus í ó- kunnu landi og neyddist hann því fljótlega til að hefja vinnu sem að- stoðarprentari í prentsmiðju. Hann dvaldi í Englandi og hafði öðlazt mikla lífsreynslu, þegar hann sneri aftur heim til Fíladelfíu. Fram til þessa tíma hafði Frank- lin verið mikill efasemdarmaður í trúmálum. Og margir vinir hans voru algerir fríhyggjumenn á bví sviði, sem gagnrýndu trúarbrögðin
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.