Úrval - 01.09.1970, Blaðsíða 124

122
ÚRVAL
til þess að skapa að minnsta kosti
,,yfirborðssamkomulag“. Og leið-
togar Stjórnarskrárþingsins sneru
sér til Franklins í þessum tilgangi.
Þ. 17. september árið 1787 komu
þingfulltrúar saman í síðasta sinn.
Og hin nýja stjórnarskrá var lesin
upp fyrir þingfulltrúa. Síðan reis
Franklin á fætur með skrifaða ræðu
í hendi sér. Hann hafði þjáðzt af
blöðrusteinum um hríð, og nú kvaldi
þessi kvilli hans hann svo, að hann
gat varla staðið á fótunum. Því bað
hann einfaldlega leyfis að mega
mæla nokkur orð af munni fram,
en fékk síðan James Wilson frá
Pennsylvaníu ræðuna til upplestrar.
Hún var stíluð til George Washing-
tons:
Eg játa, að það eru nokkrir
kaflar í þessari stjórnarskrá, sem
ég er ekki samþykkur nú sem
stendur. En, herra, ég er ekki viss
um, að ég verði nokkru sinni
samþykkur þeim, því að ég hef
lifað lengi, og ég hef því oft
neyðzt til þess að skipta um
skoðun ....
Því lýsi ég yfir samþykki mínu
með þessa stjórnarskrá, herra,
vegna þess að ég býst ekki við
neinni betri og vegna þess að ég
er ekki viss um, að hún sé ekki
sú bezt.a, sem hœgt er að fá.
Skoðunum þeim, sem ég hef á
GÖLLUM hennar, fórna ég vegna
almenningsheilla. Ég hef aldrei
látið hafa þœr eftir mér utan
þings. Þœr mynduðust. innan
þessa þings, og hér munu þœr
oefa upp öndina.
Franklin bað þá aðra þingfulltrúa
þess innilega, að þeir færu að dæmi
hans. Hann vissi, að meirihluti þing-
fulltrúa hvers fylkis á Stjórnar-
skrárþinginu studdi stjórnarskrána.
Og hann bar fram tillögu, þar sem
stungið var upp á því, að allir þing-
fulltrúar undirrituðu stjórnarskrána
sem tákn um samþykki sitt. Tillag-
an var samþykkt með tíu atkvæð-
um gegn engu. Og þannig náðist
„yfirborðssamkomulag“.
Þegar þingfulltrúar gengu að
borði Washington til þess að undir-
rita stjórnarskrána, sneri Franklin
sér að þeim, sem næstir honum voru,
og benti á stól forseta, sem sól var
máluð á, og mælti: „Á þessum þing-
fundum okkar hefur mér orðið litið
á þessa sól. Nú nýt ég ánægjunnar
af því að vita, að þetta er rísandi en
ekki hnígandi sól.“
„NÝ OG FULLKOMNARI
ÚTGÁFA"
Heilsu Franklins fór stöðugt hrak-
andi, eftir að Stjórnarskrárþinginu
lauk. Hann leið oft miklar þjáning-
ar vegna blöðrusteinanna. En hon-
um gafst samt tími til þess að styðja
enn eitt málefni af ráðum og dáð.
Hann tók við störfum forseta
nefndar, er bar heitið „Félag Penn-
sylvaníu til framgangs afnáms
þrælahalds“. Félagið lagði bænar-
skrá fyrir .fyrsta þióðþing Ameríku
og hvatti til afnáms þrælahaldsins.
James Jackson frá Georgíu snerist
gegn þessari tillögu og bar fram þær
röksemdir, sem brátt urðu allt of
algengar, þ.e. að biblían legði bless-
un sína yfir þrælahald og að negr-
ar væru hamingjusamari sem þræl-
ar en frjálsir menn.
Þessar röksemdarfærslur urðu