Úrval - 01.12.1971, Blaðsíða 17

STEFNUYFIRLÝSING KVENRÉTTINDAKONU
15
beztu sætin í vögnum og sleðum og að þær fái að velja um það,
livorum megin í rúminu þær liggi“. Síðan kom þessi athuga-
semd: „Sé um nokkurt ójafnræði eða kúgun að ræða í máli
þessu, þá eru það karlmennirnir, sem eru fórnardýrin.“ Og
þegar komið var fram á árið 1915, g'at jafnvel að líta slíka rit-
stjórnargrein í New York Times: „Veiting kosningaréttar kon-
um til handa er í algerri andstöðu við eðlislægar tilhneigingar,
sein standa djúpum rótum í skipan náttúrunnar. Slíkt er gagn-
stætt mannlegri rökvisi, í algerri andstöðu við þær kenningar,
sem reynslan hefur veitt oss, og við aðvaranir þær, sem almenn
skynsemi veitir oss.“
Núverandi kvenréttindahreyfing, sem hófst ekki fyrr en kon-
ur höfðu fengið kosningarétt eða fyrir um 50 árum, á ýmsar
þær orsakir, sem verið hafa henni hvatning. Sívaxandi fjöldi
kvenna hefur ldotið menntun, og þær hafa svo komizt að því,
að greindarvísitala þeirra var þýðingarminni en vélritunarhrað-
inn. Up])liaf og vöxtur mannréttindahreyfingarinnar studdi og
styrkti einnig hugmyndina um jöfn tækifæri karla og kvenna.
Lögð var áherzla á það, að ekki skyldi aðgreina störf þannig,
að sum væru eingöngu álitin vera fyrir karla en önnur fyrir
konur einar. Loks gerðu konur sér grein fyrir því, að það var
mögulegt fyrir þær að knýja fram hreytingu á stöðu sinni inn-
an stjórnmálakerfisins með því að vinna að því, að lög yrðu
samþykkt um barnavernd, barnaheimili og sömu tækifæri til
starfa og að önnur lög' yrðu numin úr gildi, sem takmörkuðu
rétt kvenna til getnaðarvarna og fóstureyðinga.
Það ríkir mikil bjartsýni innan kvenréttindahreyfingarinnar.
Við konurnar vitum, að við erum aðiljar að sérstaklega mikil-
fenglegri sögu hugrakkra kvenna, einn hlekkur í þeirri keðju.
Við vitum, að við munum að lokum vinna sigur og fá fullt jafn-
rétti við karlmenn. Við vitum, og sívaxandi fjöldi kvenna er að
komast á sömu skoðun, að það er ekki „karlmannlegt" að vera
einarður, ákveðinn og sjálfstæður, heldur mannlegt, og að hver
mannleg vera þarfnast þess að njóta ánægjunnar af því að af-
reka eitthvað. *