Úrval - 01.12.1971, Blaðsíða 125

123
en klukkustund, en þá vai-ðveitist það líka þar til varanlegrar
frambúðar. I heilanum eru billjónir fruma, og er geta heilans
lil þess að soga í sig slík atriði, svo að þau greypist þar varan-
lega, alveg ótrúlega mikil. Aldrei mun verða skortur á rými í
spjaldskx-árskápum Iieilans.
En þegar spjaldslcrárnar gerast risavaxnari, veitist þér stund-
um erfiðara að finna visst atriði samstundis. Þetta ætti að skoð-
ast sem eðlileg afleiðing þroska og greindar, fremur en að ]xað
sé álitið merki um elli. Hægt er að vinna töluvert gegn þessum
galla með því sem dr. Birren kallar „beti'i skrásetningarað-
ferðir“.
Það er sérstaklega þýðingarmikið, þegar aldurinn færist yfir
þig, að þú skipuleggir þá spjaldski’ár lieila þíns á gruixdvelli
rökréttra hugtaka- og hugmyndatengsla. Nýjar upplýsingar ætt-
ir þú tafarlaust að tengja og samræma fyrri vitneskju um sömu
atriði, svo að heiklarmerking þeirra verði augljós. Þú ættir að
hera núverandi og fvrri vitneskju saman, gera þér grein fyrir
því, hvernig slíkt snertir jxig sjálfan á ýmsan hátt, skeyta síðan
jxessar nýju upplýsingar saman og tengja jxær stærri heild, sem
hýr í Imga þér. Þannig eru meiri líkur til jxess, að þér takist að
varðveita jxessa nýju vitneskju lieldur en ef jxú hefðir reynt að
varðveita hana sem einangrað minnisatriði án tengsla við fyrri
vitneskju um sama málefni.
Ef þú manst jxað, sem jxú raunverulega þarft að muna, skaltu
ckki liafa áhyggjur af slænm minni, hvað önnur atriði snertir.
Dr. Birren tekur sem dæmi framkvæmdastjóra nokkurn, sem
var að koma af viðskiptafundi, en jxar hafði hann sýnt geysi-
mikla getu til þess að muna geysilegt magn flókinna staðreynda.
En jxegar hann kom út af fundinunx, gat hann alls ekki munað,
livar hann lxafði skilið hattinn sinn eftir. Síðan lxætir dr. Birren
við: „Komi eitthvað svipað fyrir þig, þarf slíkt ekki endilega að
benda til jxess, að minni þitt sé önnum kafið við að fást við þau
viðfangsefni, sem jxví ber raunverulega að fást við, og að jxað
lxafi ekki tíma til þess að sinna lítilsverðum hlutum í sömu
andránni.“
En nú skulum við svo gera ráð fyrir jxví, að jxú sért farinn að