Úrval - 01.09.1975, Blaðsíða 71

Úrval - 01.09.1975, Blaðsíða 71
BÓBÓ: ÚLFUR í HÚSINU 69 yy g sá Bóbó fyrst á bíla- stæ'ði í Vancouver. Ég hef aldrei haft mikla -)}(• trú á yfirskilvitlegum ítí fyrirbærum, en á þeirri ^ stundu vissi ég, eins og í draumi, að eitthvað merkilegt var að gerast. Þegar ég steig út úr landróvernum mínum stóð ég eins og trölltekinn og leitaði að skýr- ingu og uppgötvaði að ég horfðist í augu við úlf — stórkostlegustu úlfsaugu, sem ég hef nokkru sinni séð. Þeir, sem horft hefðu á, hefðu getað álitið að ég hefði fallið í leiðslu. Þessi augu héldu athygli minni svo, að ég gaf engu öðru gaum. Þau voru stór og skær, næst- um talandi, og það var engu lík- ara en þau væru að leita að ein- hverri svörun í huga mínum. Að minnsta kosti mínúta leið áður en raunveruleikinn gerði vart við sig aftur. Ég sá stóran haus, hvítan um trýnið, silfraðan kringum aug- un, og sperrt eyru, sem vissu á móti mér. Síðan greindi ég þennan stóra skrokk, silfurlitan aftur eftir bak- inu, gulleitan niður eftir síðunum, hvítan á kviðnum og þykkt, loðið skottið, sem hringaðist aftur af skrokknum, lappirnar sverar og sterklegar. Hann lá í búri -— af sömu tegund og flugfélögin nota til að flytja í hunda >— aftan í sendiferðabíl. Maðurinn, sem ég hafði komið til að hitta, hafði keypt þennan úlf af indíánum í Yukon fyrir viku os ætlaði að nota hann í kvikmvnd um villidýralíf. Skepnan hét Bóbó. Hann var til þess að gera tamino. en það hafði komið 1 ljós að hann var of taugaóstyrkur til að leika í kvikmyndum; og þar sem hann var orðinn þriggja ára gamall, var hann orðinn of ráðsettur til að vcn væri til þess að hægt væri að breyta honum að ráði. Hálfum mánuði seinna var þetta allt saman stað- fest. Meðal flestra eru úlfar lítið ann- að en hugtak. Við vitum að þetta eru stór dýr af hundaætt, rándýr að eðli. Við vitum líka af sögunni um Rauðhettu og hinni ógæfusömu ömmu hennar, og úr myndasöeu Walt Disneys um grísina litlu þrjá, að úlfar eru stórir og vondir. Vera má, að þjóðsögurnar eigi sinn þátt í því, en ótti okkar við úlfa er mjög raunverulegur, ég komst að því, þegar ég kom að sækja Bóbó, í fylgd með Valerie konu minni og dætrum okkar tveimur, Sorrel og Kester. Ég stóð þarna og virti Bóbó fyrir mér í gegnum stálrimlana í búr- inu hans og hugsaði sem svo, að innan skamms yrði ekkert á miTb' okkar nema nokkur fet af keðiu. I fvrsta sinn gat ég virt rækileva fvrir mér þessa sterklegu kiamma og mér var hugsað til þess, hve hálsar litlu dætra minna voru miúkir og viðkvæmir. Andartak flaug aegnum huga minn hvaða brjálæði hefði komið yfir mig: með hvaða rétti ég gæti tekið slíka áhættu. Það tók röska klukkustund að koma Bóbó upp. í landróverinn okkar. Hann var kuldalegur og t.or- trvssinn í fvrstu, uggvænlega ró- legu.r. þe°ar keðian var sn°nn+ im
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.