Úrval - 01.09.1975, Blaðsíða 156

Úrval - 01.09.1975, Blaðsíða 156
154 ÚRVAL krjúpa þar við vatnskassahlífina. Það var Rowena Brassey. Hún greip í Sammy Scott og sagði: „Leggstu. Það er brjálæðingur að skjóta á okkur.“ Sammy Scott starði á hirð- meyna og hugsaði: „Þetta hlýtur að vera „Candid camera“ (sjón- varpsþáttur, sem byggður er upp á að blekkja fólk og mynda við- brögð þess). ÞEGAR IAN BALL var 19 ára, fór hann að hafa efasemdir um sjálfan sig. Þegar hann hafði lesið sér til um sálsýki, leitaði hann til sálfræðings. Honum fannst hann vera ofsóttur, hugleiddi oft sjálfs- morð, og heyrði ,,raddir“. Þegar þetta hafði komið í Ijós, var hann skráður með klofinn persónuleika, ásamt hundrað og fimmtíu þúsund öðrum bretum, sem haldnir eru sömu einkennum, tilfinningalegu iafnvægisleysi. Honum var boðið iæknismeðferð, en hafnaði henni þegar honum varð Ijóst, að þá myndi hann þurfa að umgangast aðra sjúklinga. Árið 1969 trúði hann sálfræðina- um við St. Mary Abbots siúkrahúsið í Kensington fyrir þeirri ímyndun sinni, að hann hefði sérstaka hæfi- leika sem afbroiamaður. ,.Ef til vill hefði verið hægt að komast að bví. hvað hvildi á huga hans, ef við hefðum náð góðu sambandi við hann.“ sagði einn þeirra síðar. ,.En bað var varla hægt að toga út úr honum orð.“ utmn ÞÖGLT. ÞUNGLVNDT Ton "Ra1! fnr st,a,'f úr starfi. Á fáum ^nm vann hann alls á siö stöðum. Síðasta starf hans, sem hann hóf í apríl 1970, var við útkeyrslu á fram kölluðum filmum frá framköllunar- fyrirtæki í Bayswater. Eftir því, sem sjúkdómur hans ágerðist, varð hann stöðugt einrænni. f septem- ber 1972 fékk hann sjúkravottorð, þjáðist þá af taugaveiklun og sál- rænu þunglyndi. Hann hætti starfi sínu og tók að iifa á sjúkratrygg- ingum, sem voru tólf pund á viku. Hann hélt til í einu herbergi við Leinster Square í Bayswater og fór sjaldan út úr því, nema til að fá sér eina máltíð á dag, ævinlega í mismunandi veitingastofum, svo hann yrði ekki þekktur. Einu gestir hans voru starfsmenn félagsmálastofnunarinnar. Húsverð- inum þótti maðurinn í herbergi 13 „heldur einmanalegur. Hann talaði aldrei við neinn. Ef ég rakst ein- hvers staðar á hann, gekk hann ævinlega fram hjá mér og lét sem hann sæi mig ekki.“ Ian Ball var svo sannarlega einn í miðri stórborginni. Hann hélt kyrru fyrir í herbergi sínu og lagði niður fyrir sér mannránsáætlun- ina, sem myndi gera hann auðugan. Af tólf pundunum, sem hann fékk á viku, borgaði hann 4,75 pund í húsaleigu og leyfði sér að borða fyrir tvö pund á viku! Afganginn sparaði hann til að standa straum af stofnkostnaði við afbrot sitt. Þetta sparifé — 570 pund í seðlum — gerði nú gúla á vasa hans, með- an hann reyndi að slíta Önnu prins- essu úr örmum eiginmannsins. MEÐAL ÞEIRRA, sem sáu hvíta Escortinn stöðva prinsessubílinn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.