Úrval - 01.09.1975, Blaðsíða 103

DAGUR í LÍFI LÖGREGLUMANNS
101
illur, en Roland lætur rausið sem
vind um eyrun þjóta.
Klukkuna vantar nú fimmtán
mínútur í tvö. Roland er búinn að
vera tólf stundir og fimmtán mín-
útur á vakt og er sannarlega orðinn
hvíldarþurfi.
í rauninni átti Roland ekki að
koma til starfa fyrr en klukkan 3
þennan föstudag, en vinnudagur
hans hófst um hádegið, þegar hann
settist við eldhúsborðið og fór að
vélrita skýrslu, sem hann var að
semja um skipulagða glæpastarf-
semi. Hann er einn þeirra lögreglu-
manna, sem kappkosta að afla sér
aukinnar menntunar, jafnframt því
sem þeir gegna fullu starfi. Fyrst
sótti hann 16 vikna námskeið í
Lögregluskólanum og stundaði síð-
an nám í kvöldskólum. Hann hefur
þegar tekið próf í afbrotafræði, en
nú er stjórnsýsla viðfangsefni hans.
Klukkan hálf tvö var hann kom-
inn í lögreglúbúninginn og stígur
upp í bílinn. Hann ætlar að mæta
snemma, því að hann á ólokið við
skýrslu frá kvöldinu áður. En hann
er ekki fyrr kominn á stöðina en
yfirmaður hans víkur sér að hon-
um. Það hefur borist kvörtun um
illa meðferð á barni, og þar sem
þetta er á hans svæði, er hann beð-
inn að athuga málið. Þetta er sveita
hérað og eftirlitssvæði hvers lög-
reelumanns því stórt.
Venjulega fjallar rannsóknarlög-
reglan um slík mál og Roland lang-
ar mikið til að komast í rannsókn-
arlögregluna. Þar mundi hann vera
önnum kafinn við að rannsaka meiri
háttar glæpi, og auk þess væri starf-
ið be+ur launað. — Hann nær í
skjalamöppu og fer að athuga mál
fjölskyldunnar, sem um er að ræða,
það er sem sé ekki í fyrsta skipti,
sem kvartanir berast um hana.
Klukkan þrjú leggur Roland af
stað ásamt félagsráðgjafa. Ferðinni
er heitið til smáborgarinnar sem
kvörtunin hafði borist frá — faðir
hafði sést misþyrma fjögurra ára
syni sínum. Þegar til kemur, finn-
ast engir áverkar á barninu og lög-
reglumaðurinn biður foreldrana af-
sökunar á ónæðinu. „Þetta er eins
og í leynilögreglusögu,“ segir Ro-
land og andvarpar. „Maður veit ekki
hverjum á að trúa.“
Um sexleytið er hann kallaður
upp í talstöðinni. Lögreglumaður,
staddur í veitingastofu í Green-
port, biður um aðstoð vegna áfloga.
Ronald hraðar sér á staðinn. Þar
logar allt í slagsmálum og tveir
ungir menn láta höggin dynja á
lögreglumanninum, sem reynir að
verja sig með kylfunni. Roland
stekkur út úr bílnum og kemur fé-
laga sínum til hjálpar. Eftir stund-
arkorn hefur versti ólátaseggurinn
verið handjárnaður.
„Þú varst lengi á leiðinni,“ segir
Hawks lögreglumaður. „Þeir sóttu
fjórir að mér, og ég hélt að þú
ætlaðir aldrei að koma.“
„Tíminn er lengi að líða, þegar
maður bíður eftir hjálp,“ svarar
Roland.
Klukkan tvö stöðvast lögreg'lu-
bíllinn við litla matsölu, því að Ro-
land ætlar að fá sér að borða. En
áður en úr því verður er tilkynnt
í talstöðinni, að innbrot hafi verið
framið í nágrenninu. Lögreglumað-
urinn brosir — þetta er ekki í fyrsta