Úrval - 01.09.1975, Blaðsíða 74

Úrval - 01.09.1975, Blaðsíða 74
72 ÚRVAL skóginum í bresku Kólombíu, þar sem við búum. En Kanada getur aldrei bætt innflytjandanum að fullu gamla föðurlandið. Þrátt fyrir djarft landnám og aðlögun að nýju lífi fer þannig fyrir hinum nýinn- flutta, að allt, sem hann átti erfitt með að umbera og erfitt með að hverfa frá, dvínar í minningunni og aðeins hið góða glampar bjart og heillandi í leyndum kimum sál- arinnar, þar sem ræturnar standa. Eg held að flestir innflytjendur verði fyrr eða sjðar fyrir því að rótleysið verði óþolandi og þeir verði í eitt skipti fyrir öll að höggva á sálræna hlekki, sem tengja þá við gamla landið, eða snúa þangað aftur að fullu og öllu. Þessir erfiðleikar koma gjarnan í ljós, þegar innflytjandinn ákveður að fara í fyrstu heimsóknina „heim“, það er heimsókn í orði, en í raun og veru er það veik von um að finna nýjan draum, sem gerir þeim kleift að flytja þangað aftur. Þetta kom fyrir okkur Valerie 1970, og við ákváðum að skreppa heim til Englands um haustið. í ferðaáætlun okkar tókum við þær fallegu borgir og þorp, sem við geymdum í minningunni, eins og gimsteina sem við vissum um í miúkum. grænum kjól Englands. Við gengum meira að segja svo langt að fletta nokkrum bækling- um frá fasteignasölum. En ti.1 þess að vera fyllilega sann- g.iarn ákvað ég að flytja aftur með mér til Englands ferska minnineu af ósnortnu náttúrunni, sem hafði laðað mig til Kanada 6 árum áður. Viku áður en við áttum að leggja af stað, ók ég með doberman-tík- ina okkar, Cleo, sem félagsskap hátt upp í íuruklæddar hlíðar Lillooet árdalsins. Um kvöldið var ég staddur hátt uppi yfir vík, þar sem hver streymir fram undan dalshlíðinni, blandast köldum læk og rennur gegnum röð af náttúr- legum laugum fram gegnum klöpp- ina upp af víkinni. Ég var aðeins um 100 km loftlínu frá Vancouver, en hvað snerti skap og tilfinningu, hefði ég rétt eins getað verið í Ed- engarði, sem enginn hefði séð á undan mér. Nóttin féll á, og sval- ur máninn reis. Ekki leið á löngu þar til gufan tók að standa upp af hvernum og hrímga haustblá lauf- in. Við Cleo bjuggum okkur til næturinnar í svefnpoka við hliðina á landróvernum og ég lét augun hvarfla yfir hvelfinguna, á stjörn- urnar, sem ég vissi að höfðu þegar skinið og fölnað yfir Englandi. Ekki gerðu þær mér léttara fyrir að vita hvar ,,heima“ var, og ég var í þann veginn að falla í svefn, án þess að hafa tekið nokkra ákvörð- un. þegar Cleo stirðnaði allt í einu upp og byrjaði að urra. Runnarnir voru þöglir og baðað- ir í silfurljósi tunglsins, þegar fyrsti úlfurinn kom í Ijós. Andartaki seinna kom hann fram úr gróðrin- um. stór skepna, sem starði á okk- ur úr aðeins um 9 m fjarlægð, og það leyndi sér ekki á titringnum á trýninu, að hann var að átta sig á lyktinni af Cleo og mér. Hann snöriaði í áttina til okkar, svo lét hann hausinn síga niður undir jörð og rak upp nokkur ýlfur svo
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.