Úrval - 01.11.1975, Page 109

Úrval - 01.11.1975, Page 109
107 H.C. ANDERSEN: RAUÐU SKÓRNIR Ég get ekki komið inn, því ég er að dansa.“ Og böðullinn sagði: ,,Pú veist víst ekki, hver ég er. Ég hegg höfuð af vondum mönnum, og nú verð ég var við að syngur í öxi minni.“ „Höggðu ekki af mér höfuðið," mælti Katrín, „því ef þú gerir það, þá get ég ekki iðrast synda minna, en höggðu af mér fæturna með rauðu skónum.“ Síðan játaði hún allt, sem hún hafði af sér brotið, og böðullinn hjó af henni fæturna með rauðu skónum, en skórnir dönsuðu jafnt sem áður með litlu fæturna eftir vellinum og langt inn í skóg. Og böðullinn telgdi handa henni tréfætur og hækjur og kenndi henni sálm, er syndugir allajafna syngja, og hún kyssti á höndina, sem höggvið hafði af henni fæturna með öxinni, og hélt síðan út á móana. „Nú hef ég þolað nóg fyrir rauðu skóna,“ sagði hún, „nú vil ég fara í kirkju, svo menn geti séð mig,“ og þar með hvataði hún göngunni beina leið að kirkjudyrunum, en þegar þar var komið, þá dönsuðu rauðu skórnir á undan henni, svo að hún varð hrædd og sneri aftur. Alla liðlanga vikuna var hún sár- hrygg og sígrátandi, en þegar kominn var sunnudagur, sagði hún: „Hana! nú er ég búin að þola og þjást nógu lengi. Ekki skal ég öðru trúa en að ép sé eins góð og margir hverjir, sem sitia snerrtir þarna inni í kirkjunni.“ Lagði hún svo ókvíðin af stað, en komst ekki lengra en að sáluhliðinu. Pá sá hún rauðu skóna dansa á und- an sér og sneri aftur óttaslegin og iðraðist synda sinna af öllu hjarta. Nú fór hún á prestsetrið og beidd- ist þar vistar, sagðist skyldu verða iðin og vinna öll verk, sem hún gæti. Hún væri ekki að hugsa um kaupið, heldur aðeins um það, að geta fengið húsaskjól og mega vera hiá góðu fólki. Og prestkonan kenndi í brjósti um hana og vistaði hana. Og Katrín var iðjusöm og hugsandi. Hún sat kyrr- lát og eftirtektarsöm, þegar prestur- inn las hátt í biblíunni. öllum börn- unum þótti einstaklega vænt um hana, en þegar þau töluðu um prjál og prýði og um það að vera fríð eins og drottning, þá hristi hún höfuðið. Næsta sunnudag fóru allir til kirkju og var hún þá spurð, hvort hún ætl- aði ekki líka, en hún leit sorgbitin og með tárin í augunum á hækjur sínar. Fór svo hitt fólkið að heyra guðs orð, en hún fór alein inn í kytru sína, sem var ekki stærri en svo, að þar komst fyrir rúmið hennar og einn stóll. Par settist hún niður með sálmabókina sína og fór að Iesa í henni með guð- ræknu hjarta, og meðan hún Ias, har vindurinn orgelhljóminn frá kirkjunni vfir til hennar, og hóf hún þá upp and- litið grátandi og sagði: „Guð minn góður hjálpi mér!“ Pá skein sólin svo skært, og frammi fvrir henni stóð engiH drottins í hvít- um klæðum, sá hinn sami, sem hún hafði séð um nóttina fvrrum í kirkiu- garðinum, en nú hélt hann ekki, eins
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.