Úrval - 01.11.1975, Síða 109

Úrval - 01.11.1975, Síða 109
107 H.C. ANDERSEN: RAUÐU SKÓRNIR Ég get ekki komið inn, því ég er að dansa.“ Og böðullinn sagði: ,,Pú veist víst ekki, hver ég er. Ég hegg höfuð af vondum mönnum, og nú verð ég var við að syngur í öxi minni.“ „Höggðu ekki af mér höfuðið," mælti Katrín, „því ef þú gerir það, þá get ég ekki iðrast synda minna, en höggðu af mér fæturna með rauðu skónum.“ Síðan játaði hún allt, sem hún hafði af sér brotið, og böðullinn hjó af henni fæturna með rauðu skónum, en skórnir dönsuðu jafnt sem áður með litlu fæturna eftir vellinum og langt inn í skóg. Og böðullinn telgdi handa henni tréfætur og hækjur og kenndi henni sálm, er syndugir allajafna syngja, og hún kyssti á höndina, sem höggvið hafði af henni fæturna með öxinni, og hélt síðan út á móana. „Nú hef ég þolað nóg fyrir rauðu skóna,“ sagði hún, „nú vil ég fara í kirkju, svo menn geti séð mig,“ og þar með hvataði hún göngunni beina leið að kirkjudyrunum, en þegar þar var komið, þá dönsuðu rauðu skórnir á undan henni, svo að hún varð hrædd og sneri aftur. Alla liðlanga vikuna var hún sár- hrygg og sígrátandi, en þegar kominn var sunnudagur, sagði hún: „Hana! nú er ég búin að þola og þjást nógu lengi. Ekki skal ég öðru trúa en að ép sé eins góð og margir hverjir, sem sitia snerrtir þarna inni í kirkjunni.“ Lagði hún svo ókvíðin af stað, en komst ekki lengra en að sáluhliðinu. Pá sá hún rauðu skóna dansa á und- an sér og sneri aftur óttaslegin og iðraðist synda sinna af öllu hjarta. Nú fór hún á prestsetrið og beidd- ist þar vistar, sagðist skyldu verða iðin og vinna öll verk, sem hún gæti. Hún væri ekki að hugsa um kaupið, heldur aðeins um það, að geta fengið húsaskjól og mega vera hiá góðu fólki. Og prestkonan kenndi í brjósti um hana og vistaði hana. Og Katrín var iðjusöm og hugsandi. Hún sat kyrr- lát og eftirtektarsöm, þegar prestur- inn las hátt í biblíunni. öllum börn- unum þótti einstaklega vænt um hana, en þegar þau töluðu um prjál og prýði og um það að vera fríð eins og drottning, þá hristi hún höfuðið. Næsta sunnudag fóru allir til kirkju og var hún þá spurð, hvort hún ætl- aði ekki líka, en hún leit sorgbitin og með tárin í augunum á hækjur sínar. Fór svo hitt fólkið að heyra guðs orð, en hún fór alein inn í kytru sína, sem var ekki stærri en svo, að þar komst fyrir rúmið hennar og einn stóll. Par settist hún niður með sálmabókina sína og fór að Iesa í henni með guð- ræknu hjarta, og meðan hún Ias, har vindurinn orgelhljóminn frá kirkjunni vfir til hennar, og hóf hún þá upp and- litið grátandi og sagði: „Guð minn góður hjálpi mér!“ Pá skein sólin svo skært, og frammi fvrir henni stóð engiH drottins í hvít- um klæðum, sá hinn sami, sem hún hafði séð um nóttina fvrrum í kirkiu- garðinum, en nú hélt hann ekki, eins
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.