Goðasteinn - 01.09.1965, Síða 103

mál, bar saman um, að enginn skóli fengi dafnað vel, hvað þá náð
ágætum árangri, nema hann gerði miklar kröfur til nemenda sinna
um framkomu og umgengni og fylgdi þeim fast eftir. Einnig væri
ekki nóg að gera kröfur, heldur yrði líka að skýra vel, að hverju
þær miðuðu, og hvers vegna þær væru gerðar. Skólinn er samfélag
þjóðar í smækkaðri mynd, og mikið veltur á, að þar sé lagður
traustur grundvöllur fyrir framtíðina, því að æskan í dag er þjóðin
á morgun. Þetta hafa fjölmargir bandarískir skólamenn gert sér
ljóst og starfa samkvæmt því. Með því leggja þeir áreiðanlega
drjúgan skerf af mörkum til að tryggja bjarta framtíð þjóðar sinn-
ar í þessu stóra og volduga ríki, sem á þó við svo fjölmörg vanda-
mál að stríða.
Meö því að drepa lauslega á ýmislegt, sem mér þótti gott í
bandarískum skólum, vil ég alls ekki segja, að við, fámennir og
fátækir sem við erum, getum á nokkurn hátt keppt við auðugasta
stórveldi veraldarinnat á sviði skólamála. En samt trúi ég ekki
öðru en að við gætum betur gert, fylgzt betur með og tileinkað
okkur fleiri nýjungar en við höfum gert. Skólakerfi okkar stendur,
sem ég sagði í upphafi, á gömlum og alltraustum grunni. Núgild-
andi fræðslulög hafa t. d. staðið lítt breytt í nær tvo áratugi.
Meðan aðrar þjóðir hafa umbylt, byggt upp og eflt skólakerfi sín,
meðan gengið hafa yfir mannkynið stórfeldustu breytingatímar í
gjörvallri veraldarsögunni síðustu fimm þúsund árin, höfum við
sýnt helzt til mikið tómlæti um skólamál okkar. Með slíku tómlæti
cr hætt við stöðnun og með stöðnun er hætt við, að togni um of
á tengslum skólans við aldarandann og það líf, sem lifað er í land-
inu á hverjum tíma. Fyrir því verðum við að gæta okkar vel, því
að skólinn þarf að vera trygg undirstaða, þar sem svo mikið veltur
á honum um alla framtíð þjóðar okkar. „Allt flýtur“ mælti grískur
spekingur í fornöld. Það eru orð að sönnu. Kyrrstaðan er öndverð
lífi og gróanda. Hvarvetna er framþróunar þörf og þó einkum og
sér í lagi í skólamálum.
Mcr er það þvert um geð að hefja gagnrýni á skólakerfi okkar
og skólastarf. Það er eins víst og hitt, að mér færist það illa úr
hendi, og mætti þá jafnvel ásaka mig fyrir neikvæða gagnrýni, og
mundu þá cinhverjir brosa og segja „Það sem að helzt hann varast
Goðastemn
(OI