Skírnir - 01.12.1917, Side 18

352
Trnarhugtakið.
[Skírnir
Drotni vorum (Róm. 8, 39), sé ætlaður öllum mönnum, án
tillits til stöðu, stéttar, kynferðis, mentunar, þjóðernis eða
trúarbragða. Skilyrðið sé að eins eitt, hið sama fyrir alla
undantekningarlaust. Og þetta skilyrði sé trúin þ. e. að
taka við náð Ouðs.
En þar eð náð Guðs hefir birzt i Kristi, er kristna
trúin samkvæmt kenningu Páls trú á Krist (Róm. 3, 22,
26) og ieyndardómsfult samfélag við Krist og Guð fyrir
hann. Þessari kærleiksafstöðu trúaðs manns til Guðs og
Guðs sonar lýsir Páll víða. Hann talar um að vera í Kristi
(2. Kor. 5, 17) og að Jesús Kristur sé í hinum trúuðu (2.
Kor. 13, 5). Og að hann tali þar út frá eigin reynslu og
að meðvitundin um kærleika Guðs og náð, sem hann átti
Kristi að þakka, hafi verið rik í huga postulans, sést víða
í bréfum hans. En hvergi kemur það þó ef til vill fegur
fram en í þessum orðum Galatabréfsins: »Sjálfur lifi eg
ekki framar, heldur lifir Kristur í mér. En það sem eg
þó enn lifi í holdi, það lifi eg í trúnni á Guðs son, sem
elskaði mig og lagði sjálfan sig í sölurnar fyrir mig« (2, 20).
Af þessu sést hve djúpt og víðtækt trúarhugtakið er
hjá Páli. Enda eru siðgæðisáhrif trúarinnar mikil eftir
kenningu Páls. Trúin starfar í kærleika (Gal. 5, 6) og
náið samband milli trúar, vonar og kærleika(l. Kor. 13,13).
Traustið er einnig hjá Páli einn liður í trúnni,
en það sem honum er mest kappsmál að koma mönnum
í skilning um, er að allir réttlætist fyrir trúna eina. —
IV. Eftir að hafagjörtoss grein fyrir
í hvaða merkingu Páll talar um trúna,
komum vér að bréfi, sem heimspekilegasta
útlistun hefir á því hvað trú sé. Það er
Hebreabréfið.
I 1. v. 11. kap. bréfsins er regluleg skilgreining á
trúnni. »Trúin er fullvissa um það, sem menn
vona, sannfæring um þáhluti, sem eigier
a u ð i ð a ð s j á*.
í þessari skilgreiningu felast tvöatriði. Annað
er fullvissan umþað, sem menn vona o: fullvissa