Íslenzk tunga - 01.01.1964, Page 81
THE SOURCES OF SPECIMEN LEXICI RUNICI
79
burgum”; the word does not oc-
cur in Egla. But on p. 118, Eyrar-
sund is mentioned, and this word
is also recorded in SLR (p. 34, s.
v. Eire). It is possible that the
two words have become confused
in the quotation. I have not found
Eyrastefna anywhere in Old Ice-
landic, but Eyraþing occurs in
Fms. VI 237: this, of course, re-
fers to a different place.
131 Ve: Egvindur hafde vegit i veum
... og vard þegar i burt ad fara
(125).
82 Mannspiell: Komu lieir þar i
opua Skiolidu ... mikil Mann-
spiell (141).
107 ad Ridlast: Ridladist þá fylking-
in og losnadi oll (141).
141 Umgierd: Ilann lagdi Sverdit tim
kne ... aptur i umgiordina (143).
131 Vebond: 0mundur hliop til döms-
ins ... i sundur vebondinn (157).
144 Þys: Þa giordist þys mikill a
þynginu (157).
92 Nidingur: Vertu huors mans nid-
ingur ef þu þorer ej at herjast
(158).
123 Sveitungar: Þar lietust X menn
af sveitungum Egils (162).
83 Medalkafle: Hónk var a medal-
kaflanum . .. a liond sier (168).
91 Nijd: Egill Skallagrimson riste
nijd Eiryke Konge. Hann tok i
hónd sier heslestong ... sagde
þar þennann formála (171).
Torleide: Hann hefur farid yfer
mórg hóf og onnur torleide (179).
Eg hasta: Eirykur mun þad seigia
ad þu Eigill ... i ydrum skiptum
(198).
Kvelling: 0ngva hef eg qvellinga
sott, enn ahyggiur hef eg nockrar
(214).
ad Miuklœta sig: Arnbiórn hafdi
þa ej skaplynde ... þetta mál
(216).
Sendingar: Voru þa Bord uptek-
inn um alla ... inn sendingar
(225).
ad Kneikia: Eigill tök i Axler
lionum og kncikte hann up ad
stófum (225—226).
at hnifa: llann linyfde af horn-
inu (226).
Kr0m: Hefur hun haft Lángann
vanmatt og var þar krpm mikil
(229).
Nidgiolld: Egil sagde: Nu mun-
um vier færa ... hafid drepa lat-
id (233).
ad Reisa rpnd: Og er þau tidinde
spurdust ... rónd vid Egle (238).
Torkur: Eigill Skallagrimson
orte eife drapu epter Son sinn og
kalladi Sonar torg sive Thorack.
— This is a gloss or paraphrase
to the passage on pp. 256—257
about the composition of the
Sonatorrek.
Þyngskóp: Hann ried þar mest
þyngskópum (283).
127
61
67
87
114
63
54
66
92
107
127
144
AM 568 4to. AM 568 4to is a fragmentary paper MS of the 17th
century containing a large collection of sagas, among which are se-
ven of the sagas used by Magnús Ólafsson as sources for the glossary.