Morgunblaðið - 03.05.2000, Blaðsíða 68

68 MIÐVIKUDAGUR 3. MAÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
HESTAR

Sigríður raspar undan hnykkingum en eigandi hestsins, Leifur Stefánsson, fylgist með og
reynir að læra réttu handtökin.
Björn mundar hófraspinn undir vökulum augum Jóns í Heiðarbót.
Frjálsræði
og ferðalög
A Húsavík og í næsta nágrenni starfar
hestamannafélafflð Grani sem telst eitt af
minni félögunum innan Landsambands
hestamannafélaga með ríflega 50 félags-
menn. Valdimar Kristinsson brá sér norður
um helgina og hitti nokkra félagsmenn
Grana sem fræddu hann um þingeyska
hestamennsku.
„HESTAMENNSKAN hér á Húsa-
vík hefur nú að mestu leyti snúist um
svona almennar útreiðar og styttri
ferðalög um nágrannasveitimar" seg-
ir Sigfús Hilmir Jónsson, einn af fé-
lagsmönnum Grana. „En ég held við
séum að taka við okkur. Áhugi virðist
vera að aukast fyrir hrossarækt í
sýslunni. Bæði er að Hrossaræktar-
sambönd Eyfirðinga og Þingeyinga
hafa boðið upp á mjög góða stóðhesta
og eins hafa komið hér ýmsir aðrir
hestar í háum gæðaflokki. Hófsemdar
.hefur verið gætt í hrossaeign hér um
slóðir. Ætli megi ekki telja þá hesta-
menn á fingrum annarrar handar sem
eiga 50 hross og flestir eiga fá hross.
Enda held ég það heyri til algjörra
undantekninga að ofbeit sé af völdum
hrossa í Þingeyjarsýslu. Við eigum fá
hross en góð,“ segir Sigfús og hlær.
Sameiginleg mót með Þjálfa
I norðuijaðri bæjarins er hesthúsa-
hverfið staðsett og er þar nothæfur
völlur en ekki sérlega góður, að sögn
Sigfúsar. Þar heldur Grani árlega
firmakeppni sína en félagsmótið halda
þeir sameiginlega með Þjálfa á Einars-
stöðum í Reykjadal helgina eftir versl-
unarmannahelgina. Þá fara Húsvík-
ingar í stórum flokk.
„Ferðalög hafa til þessa líklega ver-
ið þugnamiðjan í félagsstarfinu hjá
Grana," segir Sigfús. „I fyrra var far-
in mjög góð ferð í Flateyjardal á veg-
um félagsins en því miður komst ég
ekki. Seinni partinn í júní er venjulega
riðið á mót Feykis í Norður-Þingeyj-
arsýslu en í fyrra voru Granamenn
með hundrað hi-ossa rekstur á mótið.
Brotalamir í reiðvegamálum
Þegar talið berst að reiðvegum seg-
ir Sigfús að þótt ástandið hafi heldur
batnað síðustu árin vanti talsvert upp
á að viðunandi sé. „Þetta er að hluta
til sjálfum okkur að kenna. Við höfum
ekki sótt málin nógu stíft. Einhvem-
tíma gerðist það að vegagerðin ætlaði
að láta okkur ríða á malbikinu en það
er að sjálfsögðu ótækt að vera á
harðri götunni innan um bílaumferð-
ina. Mesta uppbyggingin síðan við
byggðum félagsheimilið sem er lítið
hús við hesthúsahverfið, er bygging
tunnunnar eins og við kölluðum
hringgerðið sem er byggt úr báru-
jámi. Það hefur gagnast okkur mjög
vel en það var Ingimar Sveinsson frá
Hvanneyri sem atti okkur út í að
byggja það þegar hann kom hér fyrir
ekki löngu síðan og kenndi hér að-
ferðina „Af frjálsum vilja“.
Bráðvantar reiðskemmu
„Draumurinn hlýtur hinsvegar að
vera bygging reiðskemmu en mér
sýnist það nokkuð fjarlægur mögu-
leiki og er ég hræddur um að ein-
hveijir fleiri aðilar þyrftu að koma því
ef til kæmi. Slíkt mannvirki myndi
breyta aðstöðunni stórkostlega," seg-
ir Sigfús dreyminn á svip.
Aðspurður um kosti og galla þess
að stunda hestamennsku úti á landi í
fámenni segir Sigfús að líklega sé
hestamennskan ódýrari undir þess-
um kringumstæðum. Menn sjái
margir hverjir sjálfir um öflun heys
Það getur vafist fyrir mönnum að snúa fjaðrirnar í sundur en Baldur er
ákveðinn í að klára verkið meðan Jóhannes „kurteisi" í Heiðarbót held-
ur hrossinu selskap.
Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson
Granamenn lögðu stund á járn-
inganám um helgina. Meðfylgj-
andi mynd er tekin í hesthúsinu í
Heiðarbót og voru menn orðnir
bæði þreyttir og sveittir en glað-
ir yfir góðu dagsverki. Talið frá
vinstri: Egill Hjartarson, Jóhann-
es K. Jónsson, Gunnar Jónsson,
Sigfús H. Jónsson, Jón B. Gunn-
arsson, Leifur Stefánsson og eina
stúlkan sem lagði í járningar að
þessu sinni, Sigríður Þórólfsdótt-
ir. Kijúpandi fyrir framan eru
Bjöm Guðjónsson og Baldur Sig-
tryggsson og fremst er tfldn á
bænum og ef glöggt er skoðað
má sjá að hún er rófustýfð eftir
að hestur trampaði á hana í
hörðum atgangi þegar hún var
að siða hestana til.
og beitin sé margfalt ódýrari en til
dæmis á höfuðborgarsvæðinu. Þá sé
allt í frjálslegri farvegi og kannski ör-
lítið léttari blær yfir hlutunum.
En hann segir einnig að það fylgi
því einnig gallar að stunda hesta-
mennsku á stað eins og Húsavík sam-
anborið við til dæmis suðvesturhom-
ið. Félagsstarfið sé vafalaust minna
og sækja þarf alla nýja strauma og
framfarir suður. Þá finnst honum að
erfitt sé að fá þekkta reiðkennara á
svona fjarlæga staði. „Þeir eru ekkert
gráðugir í að fara yfir lækinn til að
sækja vatnið. Ég var einn vetur í
Keflavík og fann þá glöggt muninn.
Þar voru reiðnámskeið innanhúss í
hverri viku og ég tók eftir því hversu
góðir reiðmenn margir krakkanna
eru orðnir. Það er ekki vafamál að
reiðskemma myndi valda straum-
hvörfum í reiðmennsku og félags-
starfinu almennt hjá okkur á Húsa-
vík,“ segii' þessi áhugasami þingeyski
hestamaður að lokum.
Maestro ÞITT FÉ HVAR SEM ÞÚ ERT