Skírnir - 01.01.1861, Qupperneq 71

Daninurk.
FRÉTTIH.
73
á flota sínum, og líti meö gremju, aí> sjóvarafla landsins heíir
hnignab svo mjög á þessari öld, en á sí&ustu árum hafa Preussar
komiö upp litlum flotari&li til landvarnar. Margir ætla, ab hugr Preussa
standi mjög til Holsetalands og Slesvíkr, því þar eru hafnir ágætar,
og landsmenn sjógarpar og farmenn, en meíi Eystrasalti hafa Preussar
engar hersskipahafnir, er sé nógu djúpar herskipum, verfea þeir því
ab afferma herskip sín ábr þau leggi inn löginn til Stettínar eha
Königsbergs. Danir búa og her sinn í heilu líki, og er ætlaib ab hann
verbi 50,000 og skal innan sumarmála hver herflokkr vera tvöfaldr.
Svo er nú mál þetta vaxií); sundrlyndi hinna sundrbornu þegna
konúngs virbist nú orbib svo megnt, aö varla er vonanda aí> sátt
fáist fyr en á vopnaþíngi, allar alríkis tilraunir hafa misheppnazt,
og þó ný tilraun væri gjör, þá mundi þaö fara á sömu leife, nema
svo, aö Danir vildi samþykkja, aÖ aptr væri tekife upp lögsamband
milli Holseta og Slesvikr, en allr almenníngr í Danmörku er æstr
gegn því, og enginn danskr ráðgjafi mundi nú voga aÖ fara því á
flot, þó land og lif væri í veÖi. A hinn bógiun styöjast hertoga-
dæmin viö hiö mikla þjóömegin þýzkalands, þau taka því engum
sáttmála af Dönum, nema öllum þjóöheimtum þeirra sé fullnægja
gjör. Er því á engri stundu örvænt aö styrjöld renni á. þaö
verör ekki variö, aö þaö er hamíngjaraun fyrir Danmörk aö hafa
rataö í mál þetta; líf og þjóöerni Dana er í veöi, ef mistekst, því
Danaveldi, sem fyrir 200 árum var skert aö þriöjúngi af Svíum,
og síöan svipt Noregi öllum, er nú svo lítiÖ aö víöáttu, aö ef hinn
þýzki þriöjúngr ríkisins gengr nú undan aÖ sunnanverÖu, þá er ekki
nema litill hólmi eptir, Jótland og Ey-Danir.
Um ráögjafaskipti er getiö í fyrra (bls. 150). Oss er þaÖ ánægja,
aö hafa betri sögur og friösamari aÖ færa af landsmálum í Danmörku.
þó hefir þetta ár elt eptir af flokkadrætti á þínginu, togast þar
á tveir flokkar: Bændavinir heitir hinn fjölmennari flokkr, í honum
er mestr landmúgr; gegn honum eru hinir læröu menn og em-
bættismenn. Bændavinir vilja leysa festu bænda, sem enn er menjar
af hinni fornu áþján; aö því leyti er þeim vorkunn , en hinsvegar
þykja þeir blendnir á margar lundir. í blööum hefir veriö megn
rimma og óþvegin gegn Bændavinum og foríngjum þeirra, og aö
vísu nokkuÖ frek og ekki allskostar sanngjörn; en nú í vetr, síöan