Skírnir - 01.01.1861, Qupperneq 76

78
FRÉTTIK.
Danmörk.
ljúka einum munni upp um þaö, aö í málfræbi íslenzkri hafi aldrei
verib uppi á íslandi né annarstabar þvílíkr mabr sem Sveinbjörn
Egilsson. Skáldamál vort hib forna hefir hann fyrstr manna til fulls
svipt dularham sínum, svo þaí> er nú ljóst þeim er ibka vilja. þar
sem Sv. Egilsson hatbi öll þau málsgögn og handrit milli handa,
sem kostr er, þá mun sjaldan finnast, ab betri e&r réttari skýríng
finnist úr vísu, en sú sem hann hefir fundiö. A stöku stab eru til
skinnbrot sem hann ekki þekkti, getr þá ein ritbót breytt skilníngi
hálfrar vísu ; en spá er spaks geta: þab er þó optast ab höf. hefir
af hyggindum sínum getib í kollinn, og sem síban hefir fundizt í
handritum, sem hann ekki þekkti, og hefir hann þannig gjört rétt
úr röngu. Erlendis vitum vér víst, ab málfræbisrit hans muni verba
landinu til sóma, og til eflíngar fornfræbi vorri, og þannig rætast
hinar beztu óskir hins ágæta fræbimanns. þegar þessi bók er út-
komin, þá má segja, ab hib norræna fornfræba félag hafi unnib ís-
landi mikib gagn meb útgáfum sínum, fyrst Fornmannasögum, Islend-
íngasögum, Grönlands Hist. Mindesmærker, Antiquit. Americanæ,
Scripta hist. Islandorum o. s. frv. Síban þab félag var stofnab
hefir konferenzráb Rafn meb hug og dug stabib fyrir félaginn. Nú,
síban hin eldri kynslób, sem lifbi og hrærbist í þessu félagi, er
undir lok libin, þá hefir hinni íslenzku deild félagsins hnignab, og
útgáfum er hætt fyrir 13 árum, og félagib er fremr orbib danskt
en íslenzkt, enda er nú mál til komib, ab Íslendíngar komi
sjálfir fram, en standi ekki sem Björn ab baki Kára, en þab fyrn-
ist þó ekki hve mikinn hlut ab félag þetta hefir átt í ab gjöra
íslenzk fornfræbi kunn erlendis.
Af ýngrum mönnum dönskum stunda nokkrir fornfræbi;
fremstan má telja Svein Grundtvig; hann hefir mörg ár stundab
fornfræbi Danmerkr, og safnab dönskum fornkvæbum (Danmarks
gamle Folkeviser) meb stakri nákvæmni og kunnáttu, og er því
kvæbasafn hans einkar mikilsvert; hann ann hverskonar alþýblegum
fornfræbum, hann hefir og ásamt Jóni Sigurbssyni gefib út safn
af íslenzkum fornkvæbum, dans-kvæbi og slíkt. Hann hefir safnab
miklu af alþýbusögum, málsháttum og hjátrú hverskonar, hann
kann og íslenzku bezt af hinum ýngrum mönnum í Danmörku. Til
útgáfu danskra rúnasteina í fornöld safnar Prof. Thorsen, og þrá