Skírnir - 01.12.1905, Side 48

-336
Friedrich de la Motte Fouqué og ísland.
II.
í s 1 a n d.
Skáldkv'eðja (Skaldengruss).
(Tileinkuð hinn íslenzka Bókmentafélagi).
Hver er hin undra mynd
Hvít í norðri,
Bendir af bjargi ofanf
Snjóslœdum sveipuð,
Situr þar meyja,
En undan snjófaldi brennur henni eldur af brdm.
Hljóma henni harma
■Og hreysti kvœði,
Astar líka Ijód scet.
Hversu bentir þú mér
í bylgjugang drauma
Þú hin fagra, snjófga...............frið!
Var eg sveinn ungur
■Og varla eg kendi
Kvœða kraftar i brjósti;
Lá eg þá og lagði
Líf og mannvit
Við blœinn, sem bylgdi frá þér.
Sæmundur og Snorri,
Sjáendur fornaldar,
Inst í grárri fornöld er sjálfir nú sitjið,
í bókum þegar fékk eg
Brot af kynning yðar,
Hversu glatt mér logaði löngun i hjarta!
Eða þá vísrar
Völu kvæði
■Sá eg fyrst, sem kœmi úr vissum vellum upp,
■Gramdist þeim geð, að
'Gleymd í bóka ryki
Lágu þau svo leit við þeim engi.
Hafði þó greppur
Grœnleitrar Dynár