Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1880, Síða 69

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1880, Síða 69
69 að fá'. í nánd. f>etta eru allar þær leifar, sem eg gat séð á þess- um stað, ef það annars getr heitið því nafni. þ>að er eigi óhugs- anda', að. þetta kynni að vera endinn á hofinu, enn hinn hluti hofsins sé utidir girðingunni og heygarðinum, sem áðr er um talað. Enn eitt er hér, sem sýnist nokkuð óeðlilegt, sem er, að hofið hefir þá staði-ð í.npkkrum halla, nl. endi þess undan brekkunni, ef þetta skyldi vera leifar af hofsendanum; annars þykir mér jafnvel eðli- legra, að hofið hafi staðið lengra upp frá Goðhólnum, þar sem gamli heygarðrinn var, þvíað þar fyrir gæti vel heitið Goðhóll þar niðr und- an, sem gengr fram í mýrina fram að Blótkeldunni. J>að væri helzt tiltök að rannsaka, þar sem eg þóttist finna grjótið niðri í; kœmi þá i ijós, hvort þar eru nokkur mannaverk eða ekki. Eg skal geta þess, að fram á Goðhólnum hefir hofið ekki getað stað- ið, nema það hafi verið gjört af timbri, eða tóttin þá síðar sléttuð út1. 1) Um þetta merkilega hof eru miklar sagnir og um leifar úr því, þann- ig segir Kjalnesingasaga, Kh. 1847, 404 a : »þau þvertré vóru í skálanum at Hofi, er verið höfðu í hofinu, þá er Ólafr Jónsson lét bregða; lét hann þá öll kljúfa í sundr og voru þá enn alldigr«. þessi Ólafr, er sagan nefnir, segir Jón Sigurðsson muni eilaust vera sá hinn sami sem nefndr er í Áma byskups sögu, 2. kap; þorlákr faðir Árna byskups var einn vetr fyrir búi hans að Hoii á Kjalarnesi; ef nú hofið hefir verið bygt snemma á 10. öld, sem líklegt er, þá vóra þessir viðir^þá orðnir hér umbil 300 áragamlir, þegar Ólafr Jónsson var að Hofi, þvíað Ami byskup var fœddr 1237; ennhannvar þar að Hofi með föður sínum. Á forngripasafninu í Kaupmannahöfn eru tvær útskornar fjalir mjög merkilegar frá Hofi á Kjalarnesi. Eftir því sem Pinnr Magnússon segir, vóru þessar fjalir í skemmuþili að Hofi sín hvorum megin við dyrnar; síðan vóru þær teknar þaðan og settar í milligerð milli rúma í baðstofu og þar vóru þær síðast, áðr en þær vóru sendar til forngripasafnsins í Kaupmanna- höfn. Pinnr Magnússon mátti bezt vita um þessar fjalir og þær sagnir, er um þær vóru, þar sem þær vóru að Hofi í œsku hans, enn hann ólst upp i Kjós. Fjalirnar eru mjög fornlegar að útliti ; er mynd af þeim í Worsaae, Nordiske Oldsager i det kongelige Museum i Kjöbenhavn, 1859, nr. 506—507. þær eru rúmlega tveggja álna langar og hér um bil 15 þuml. á breidd og 2 þuml. á þykt, auðsjáanlega er sagað af báðum endum; einkannlega er það ljóst á efra endanum, þvíað þar standa hálfar blaðarósir eftir. þessum leif- um af fjölunum, sem nú eru eftir, er skift i þrjá kafla. Efst eru blaðarós- ir þær, sem þegar vóru nefndar, enn á miðkaflanum eru tvær fomeskjulegar dýramyndir, ljón á öðrum, er reisir sig mjög að framan og kerrir hálsinn aftr á bakið, en hjörtr á hinum, sem sýnist vera að bíta. Neðsti kaflinn er sléttr. þó sýnist eitthvað jafnvel að hafa verið skorið neðst á hann, enn sem að mestu leyti er sagað af. Fjalimar eru úr rekavið, og eru meira og minna maðksmognar. Á annarri röndinni á annarri fjölinni virðist votta fyrirnokk- urs konar grópi eða plœgingu. Dr. Kálund segir í Islandslýsingu sinnilðö neðanm., að til skammstíma muni hafa verið að Hofi á Kjalarnesi nokkrar fjalir útskornar með rúnum og þess konar, enn þetta hafi verið heflað af fjölunum og þær síðan notaðar sem rúmfjalir. Sé þetta satt, þá er það eitt af hinum hryggilegu dœmum um hirðuleysi manna og illa meðferð á fommenjum voram. Eg þekki nóg af slíkum sögum t. d. að menn hafi smíðað úr fornum vopnum, er fundizt hafa í jörðu, og hér á safninu get eg sýnt þess dœmi.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.