Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1884, Side 139

133
með hnífi, og sá þá, að þetta hlaut að vera eftir stórt skarð, sem
komið var í eggjárnið; síðan fann hann högg í annari hauskúpu með
sömu merkjum, og sem sýndist vera eftir sama eggjárnið. Með því að
mér er forsteinn Jakobsson sagðr trúverðugr maðr, þá hlýtr þessi
saga að vera sönn, enda hefir hún ekki farið svo margra á milli,
né svo langt liðið, síðan þetta fanst, því að Einar þ>órólfsson mun
hafa andazt um 1825, og er það þá í þeirra manna tíð, sem nú lifa.
Menn hafa getið þess til, að þessar hauskúpur og bein, sem hér
fundust, hafi verið af þeim mönnum, sem fjellu í Heiðarvígum, og
það er satt að segja, að mörg getgáta er ólíklegri. Hvað aldrin-
um víð víkur, þá geta þessar hauskúpur verið ófúnar síðan Heiðar-
víg urðu 1014. Hér í safninu er hauskúpa alveg heil frá 10. öld,
og erlendis hafa menn fundið hauskúpur lítt skemdar frá miklu eldri
tíma. Átta menn féllu af sunnanmönnum á heiðinni, bls. 370, og
svo Gísli hinn níundi. Tindr Hallkelsson segir í vísunni bls. 371,
að níu menn hafi fallið af sunnanmönnum. Sama segir og Eiríkr
viðsjá í vísunni bls. 389: „en fyr þollar féllu | Fjölnis seiðs á heiði |
gjörðist grimmt með firðum | gunn él, níu sunnan". Bls. 374 segir:
„Ulugi bað sína menn aptr at hverfa, lætr suðr fœra þeirra manna
lík, er fallnir voru“. þ»etta kemr því alt mjög vel heim. Enn nú
víkr sögunni að Hœnsa-þ>óris sögu.
Örnólfsdalr. Blundketilsbrenna.
Sunnudaginn 14. sept. gerði eg fyrst dagbók mína, fór svo
á stað frá Fróðastöðum og norðr yfir hálsinn, kom að Áshjarnar-
stöðurn. J>ar fyrir austan bœinn er sýnd hoftótt, sem er aflöng
og yfir 30 fet á lengd ; enn enginn er hér þverveggr eða þess kon-
ar einkenni. Ásbjarnarleiði er kallað þar í túninu hjá fjárhúsinu ;
það sýnist mjög niðrsokkið. Síðan fór eg upp að Örnólfsdal og
skoðaði mig þar lengi um, fór síðan um kveldið ofan að ííorð-
tuilg'U ; hún stendr alllangt niðr frá í tungunni milli Ornólfsdalsár
og Litluþverár, sem nú er kölluð; enn þ>verá heitir eftir að árnar
koma saman. Bœrinn stendr rétt við Ornólfsdalsá. Landn. segir
bls. 67 : „Ásbjörn enn auðgi Harðarsson keypti land fyrir sunnan
Kjarrá, upp frá Sleggjulæk til Hvithjarga ; hann bjó á Ásbjarn-
arstöðum“. Landn.segir ennfr. sömu bls. og bls. 68 : „Ornólfr hét
maðr, er nam Örnólfsdal og Kjarradal fyrir norðan upp til Hvít-
bjarga ; Ketill blundr keypti land at Örnólfi, alt fyrir norðan1
Klif ok bjó í Örnólfsdal; Örnólfr gerði þá bú upp í Kjarradal,
þar sem nú heita Örnólfssaðir. Fyrir ofan Klif heitir Kjarradalr\
því at þar voru hrískjörr ok smáskógar milli Kjarrár ok þverár,
1) Norðan er ritvilla fyrir »neðan«.