Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1966, Blaðsíða 24

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1966, Blaðsíða 24
28 ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS ofanjarðar lítið eitt sunnan við þróna. Brýnið styrkir þá skoðun, að þróin sé hlaðin gröf, og hefur sá, sem hefur verið heygður þar, verið færður úr henni. Út frá hrosstönnunum er ógerningur að segja, hvort hestur hefur einnig verið heygður á staðnum, því að tennurnar hafa vel getað borizt þangað við umrót eða jarðfok. Svínstönn. Ein stök svínstönn fannst einnig á sama stáð, en ekki varð vart annarra svínsbeina. Þetta kuml, sem er hvað merkast íslenzkra kumla, sem rannsökuð hafa verið, er um margt sérstætt, og er þó að vísu allillt, að staðurinn skyldi tvívegis verða fyrir mikilli röskun, áður en hann yrði rann- sakaður. Bendir flest, svo sem stærð bátsins og haugféð, til þess, að aðeins hafi ein manneskja verið jörðuð í bátnum upphaflega, og þá líklega kona. Steinsörvið, bjallan, kambarnir og armbaugarn- ir eru allt munir, sem helzt finnast í gröfum kvenna. Segja má reyndar, að óvænt sé að finna þrjá kamba í einni gröf, því að venjan er sú, að aðeins einn kambur finnist í stað. Undantekning- ar eru þó frá þessu, og nefnir Jan Petersen tvö dæmi um, að fjórir kambar hafi fundizt í einni gröf í Noregi (23). Þótt kumlinu hafi verið svo raskað sem raun var á, mátti þó gerla sjá, hver umbúnaður kumlsins hefur verið í öndverðu og hvernig það hefur verið sett. Grafin hefur verið rás, hæfilega stór til að rúma bátinn, niður í hólinn, og hefur hún náð um eitt fet niður í melinn undir hólnum. 1 hana hefur báturinn verið settur og látinn snúa stöfnum sem næst í austur og vestur. Hin látna hefur síðan verið lögð í bátinn ásamt skartgripum sínum og verndargripum, og hefur hundur hennar einnig verið látinn fylgja með í gröfina. Síðan hefur verið orpinn lágur haugur yfir og grjót úr fjörunni verið borið á hann og raðað utan með. Hefur haugurinn þá líkzt aflangri grjótdyngju, sem skor- ið hefur sig úr umhverfinu, þangað til sandur fauk að henni og færði hana að lokum í kaf. Sennilegast er, áð í Reiðholti hafi verið kumlateigur frá Vatns- dal í heiðnum sið. Fjarlægðin frá bænum, um 4—500 m, styður þá skoðun. Nafnið Reiðholt bendir einnig til þess, að þarna hafi alfaraleið legið á fyrri tímum, en þjóðvegurinn liggur nú fast við holtið. Hefur það ef til vill átt sinn þátt í vali þessa staðar, en sem kunnugt er hefur kumlum í fornöld oft verið valinn staður við al- faraleiðir. En athyglisvert er einnig, áð allt þetta fólk, sem þarna var grafið, hefur verið innan við miðjan aldur, er það lézt, og mætti
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.