Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1966, Síða 151

SKÝRSLA UM ÞJÓÐMINJASAFNIÐ 1965
151
hættir,“ en það starf hans er unnið í tengslum við Þjóðháttadeild,
og var skýrt frá þessu í síðustu ársskýrslu.
Söfnun þjóöhiga og þjóöfræða.
Sumarið 1965 var enn unnið að upptökum þjóðlaga og þjóðfræða
með sama sniði og verið hafði árið áður. Hafði Þjóðminjasafnið
forustu um þetta mál, en Handritastofnun Islands veitti til þess 30
þús. kr. styrk og Hugvísindadeild Vísindasjóðs 40 þús. Var Hall-
freður örn Eiríksson cand. mag. ráðinn til þessa starfs svo sem árið
áður, og starfaði hann að þessu með litlum hléum frá 15. júní til
15. september. Með honum var um tíma Svend Nielsen frá Dansk
folkemindesamling, og varð samstarf milli stofnananna með líku
sniði og áður, þannig að gert var ráð fyrir að taka tvö eintök af öllum
efnivið, sem safnaðist, og fengi hvor stofnun sitt eintak. Farið var
um Borgarfjörð, allvíða um Austurland, Snæfellsnes og Vestfir'ði, enn
fremur gerðar nokkrar upptökur í Reykjavík. Safnað var rímnalög-
um og annarri þjóðlegri tónlist, einnig alls konar þjóðsögum, gátum,
kvæðum, vísum og þulum, og mundi taka um 40 klukkustundir að
flytja allt, sem safnaðist. Alls var tekið upp efni eftir 38 körlum og
27 konum, og var flest af þessu fólki komið yfir sextugt, en sumt
háaldrað. Sú er þó skoðun safnaranna, að enn megi með góðum
árangri fara söfnunarferðir um bygg'ðir landsins og bjarga frá glöt-
un dýrmætum menningarsögulegum heimildum á þennan hátt. Hall-
freður örn Eiríksson gerði ítarlega skýrslu um söfnun sína, þótt hún
verði ekki hér birt.
Viðhald gamalla bygginga.
Eina stóra átakið, sem gert var á þessu sviði á árinu, var gagn-
gerð viðgerð á steinkirkjunni í Viðey, sem tekin var á fornleifaskrá
árið 1962. Komst það verk nokkuð áleiðis síðastliði'ð ár, og var ætl-
unin að ljúka því til fulls á þessu ári. Bjarni Ólafsson kennari og
smiður í Reykjavík stjórnaði þessu verki, og var hann með menn
sína í Viðey meira og minna yfir sumarmánuðina, þótt ekki væri
unnið alveg samfleytt. Nýir gluggar voru settir í kirkjuna svo ogjiý
útihurð, gert að þaki og veggjum bæði utan og innan, og reyndist
þetta allt meira verk en gert var ráð fyrir áð óreyndu. Mikið var
gert við bekki og annað tréverk inni í kirkjunni, og er óhætt að segja,
að lokið hafi verið við viðgerðina að öllu öðru leyti en því, að enn
er eftir að mála tréverkið, þ. e. bekki, altari og prédikunarstól, Verð-