Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1973, Qupperneq 114

114
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
10X7 og 5X7 skref. Þá er tóftin 2, sem er 5X10 skref; tóftin
3 er ógreinileg og tóftin 4 er opin í annan enda og hefir lík-
lega verið kví eða rétt. Tóftin 5 er stærst, 24X12 skref, og
hafa þar eflaust staðið mörg hús saman í þyrping; þar hefir
líklega verið bærinn. Tóftirnar 6 og 7 eru ógreinilegar; hin
fyrri getur hafa verið fjárhús með heygarði.
Fulla nauðsyn bæri til að grafa upp þessar tóftir, en það
mundi kosta ærið fé, bæði sökum fjarlægðarinnar og stærðar
tóftanna“.
2.5. Þriðja greinargerð um athuganir Daniels Bruuns er svo í bók
hans Fortidsminder og Nutidshjem paa Island, sem fyrst kom út
1897, en hér er vitnað til útgáfunnar 1928, sem er aukin og endur-
bætt, bls. 154—155:
„Fra Hringanes vedbliver Dalen paa en Strækning af %
Mil at være saa smal, at den er ubeboelig. Endelig ved Klaust-
ur, Klausturhólar eller Hraunþúfuklaustur findes det sydligste
Punkt, som har været beboet. Der ligger en idyllisk lille Plet
paa Hofsá’ens vestre Side. Til begge Sider af Dalen hæver
sig stejle Fjældsider. Her, nær Hofsjökull’s hvide Kuppel og
langt fra menneskelige Boliger, siger Traditionen, at der har
ligget et Nonnekloster, hvorom der dog ikke findes nogen
historisk Overlevering. Sagnet siger, at Husenes Antal var
saa stort, at der ialt var „50 Dore med Jærnlaase“. Dette er
dog ojensynlig en Overdrivelse. Paa det flade Græsland ved
Elven findes en hel Del Tomter (1—7), tildels nedsænket i Ter-
rænet. En af dem (1) paavistes som „Kirketomt"; men den
var aabenbart en saakaldet „stekkur“ eller Skillefold, af den
Slags, som i ældre Tid var meget i Brug. — Paa Stedet skal,
ifolge Árni Magnússon, være fundet en Kirkeklokke, som senere
kom til Goðdalir Kirke i Nærheden. Traditionen tror dog at
vide, at det kun var Stykker af en Kirkeklokke, hvilke sendtes
til Danmark for at blive omstobt til en ny Klokke. Hvorom
alting er, nogen anden sandsynlig Kirketomt kunde ikke findes
blandt Ruinerne".
2.6. Uppmælingar og uppdrættir Daniels Bruuns, sem til er vitn-
að í 2.4 og 2.5 eru í Fylgiriti Árbókar 1898, myndbl. XII, og For-
tidsminder og Nutidshjem, bls. 158. Er þar bæði um að ræða yfir-
lit um allt svæðið og séruppdrátt af tóft nr. 1. Bruun gróf ekkert