Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1973, Qupperneq 137

MINNINGARORÐ
um
AAGE ROUSSELL OG MÁRTEN STENBERGER
Senn eru liðin 35 ár síðan samnorrænu fornleifarannsóknirnar
voru gerðar hér á landi, þær sem leiddu til þess að rústirnar í Stöng
og margar aðrar voru dregnar fram í dagsljósið. Segja má með sanni
að þessar rannsóknir séu stærsta skrefið sem stigið hefur verið í
íslenzkri fornleifafræði, og ritið sem út var gefið um þær, Forn-
tida gárdar i Island (Kaupmannahöfn 1943), er og verður stórvirki
í þeirri fræðigrein.
Nýlega eru fallnir í valinn tveir menn, sem auk Matthíasar Þórð-
arsonar þjóðminjavarðar settu hvað mestan svip á þessar rann-
sóknir. Þeir eru dr. phil. Aage Roussell í Kaupmannahöfn og próf-
essor dr. Márten Stenberger í Svíþjóð. Þeir voru hér á landi í blóma
aldurs síns, en eru nú horfnir af sviðinu, aldraðir menn, að loknu
löngu ævistarfi. Vel þykir hlýða að Árbók hins íslenzka fornleifa-
félags geymi nokkra minningu þessara tveggja vina, sem báðir
lögðu hönd á plóg í þágu þeirra fræða, sem þetta rit er helgað.
Auge Roussell fæddist í Kaupmannahöfn 27. okt. 1901 og and-
aðist þar í borg 9. júní 1972. Ungur varð hann arkitekt frá Lista-
háskólanum, en atvikin höguðu því svo að hann réðst til Grænlands
að kryolitnámunum 1 Ivigtut. Á Grænlandi kynntist hann dr. Poul
Norlund, og það skipti sköpum í lífi hans. Norlund fékk hann til að
taka þátt í uppgreftinum á forna biskupssetrinu í Görðum, enda
var honum kunnugt um að Roussell hafði margt það til að bera, sem
sízt má án vera við slík störf, góður teiknari og kunni vel að fara
með öll mælitæki, laginn ljósmyndari, hagur á hendur að hverju
sem hann gekk, og þrekmenni mikið til líkama og sálar. Er ekki að
sökum að spyrja, að hann varð brátt ómissandi við Grænlandsrann-
sóknirnar, og fyrr en varði voru þær komnar á hans hendur, enda
fór Norlund brátt að sinna öðrum verkefnum sem hann var til kvadd-