Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1994, Qupperneq 19

FORNLEIFAR Á ARNARHÓLl
23
Komið var niður á tvö bæjarhús og hellulögð bæjargöng, og snéri rúst-
in í norður og suður. Sennilega hefur verið gengið inn í bæinn vestan-
megin, á þeirri hlið sem snýr að miðbænum. Rústin sjálf var illa farin,
bæði vegna þess að býlið hafði verið jafnað við jörðu árið 1828 og að fram-
kvæmdirnar um 1924 höfðu skemmt rústasvæðið rnikið. A þeim tíma var
grunnurinn undir styttuna af Ingólfi grafinn beint í gegnum rústina og
vinna við tröppur og hólinn sjálfan höfðu einnig farið illa með rústina. A
syðsta hluta rústarinnar, sem snýr að Hverfisgötunni, voru heillegustu
mannvirkin. A því svæði komu í ljós heillegir veggir og á milli þeirra gólf
með hellulögn undir. Líklegt er að þetta séu bæjargöngin. Lítið er hægt að
álykta um notkun mannvirkjanna því bæði er rústin mjög skemmd og ein-
göngu hluti rústarinnar var kannaður. A mynd hafa vegghleðslurnar ver-
ið skyggðar til þess að auðveldara sé að gera sér grein fyrir útliti rústar-
innar. Vinstra megin á myndinni var hellulögn á milli veggjanna. Myndin
sýnir einnig hversu skemmt rústasvæðið er vegna þeirra framkvæmda
sem hafa orðið á hólnum.
Margir gripir komu í ljós við uppgröftinn. Mest var af leirkerabrotum,
glerbrotum og málmi. I efstu jarðlögunum úði og grúði af gripum frá 17-