Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1890, Side 16

Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1890, Side 16
le bana1. fað eitt virðist mega telja víst, að hann hefir verið uppi löngu fyrir daga þeirra Loðbrók- arsona, er enskar árbækr geta um á árunum 855— 8782, en eigi er það ólíklegt, að þeir hafi talið ætt Fáfnisbana, og styrkist það enn af því, að Eaudvés; nafnið virðist vera einkennilegt fyrir ætt Jörmunreks. I Sn. E. og formálanum fyrir Guðrúnarhvöt er sonr Jör- munreks nefndrEandvér, og í Eagnarsdrápu er Jörmunrekr kallaðr »Eandvés haufoðniðe«, sem óvíst er, hvort heldr táknar fóður eða niðja Eandvés (sjá það, sem dr. Björn M. Ólsen segir um þetta í »Deu III. og IV. gramm. afh., ■ 259. bls.). Saxi kallar son Jörmunreks »Broderus« (VIII. 413), sem auðsjáaniega er sama nafn og Broddr í Hyndlu- ljóðum (sbr. »Broderus et Buchi« hjá Saxa (VIII. 426) og »Broddr ok Bogi« í Ln. 3. 13). Ef vjer setjum nú svo, að til hafi verið forn munn- rnæli, sem tengdu ætt Bagnars eða konu hans við Sigurð Fáfnisbana, þá er vel skiljanlegt, að af þeim hafi með tímanum getað sprottið sii sögusögn, að kona Bagnars (Aslaug) væri dóttir Sigurðar, án þess að skröksömum ættfræðingum þurfi um slíkt að kenna. 1) það væri reyndar ekki óhugsanlegt, að Eagnarr hefði herjað á England í elli sinni (frá Noregi) og fallið þar (árið 794, sbr. Ný Fél. XIII. 104. bls. og Storm : Kr. Bidr. I. 10. bls.) en þó er hitt líklegra sem Storm segir, að sagan um líflát hans á Englandi af völdum Ellu konungs, sé sprottin af herferð Loðbrókarsona til Englands, er Ella konungr féll fyrir þeim (árið 867), þvíað menn hafa ímynd- að sér, að þeir hafi farið herferð þessa til að hefna föður síns. Englandsför Eagnars hefir því að öllum líkindum aldrei átt sér stað, enda getr Ella konungr ekkert komið við sögu hans, þvíað enginn konungr með því nafni mun hafa verið uppi á Englandi á hans dögum. Hitt má vel vera, að einhver af sonum Eagnars hafi látið líf sitt á Eng- landi 794, og hafi Loðbrókarsynir löngu seinna þótzt hefna þessa frænda síns á enskum mönnum, líkt og þegar Ey- steinn konungr Haraldsson (1142—57) þóttist fara ránsför sína til Englands í hefnd fyrir fall Haralds harðráða. 2) P. A. Munch hefir áðr séð þetta og tekið það skýrt fram (N. F. H. I. 1. 357), og hlýtr það því að vera einhver misskilningr eða misgáningr hjá dr. Gustav Storm, er hann lætr Munch komast að þeirri niðrstöðu, að Svíaríki
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags
https://timarit.is/publication/228

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.