Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1890, Síða 50

50
af þvi, að kappar úr mörgum löndum eru taldir í
liði þeirra í kvæði því um Brávallabardaga, sem
eignað hefir verið Starkaði gamla, en Storm reynir
til að sanna, að samið sé í Noregi á it. öld* 1. En
kvæði þetta gat eins vel myndazt eða lagazt eptir
sögusögninni um hið mikla ríki þeirra frænda, sem
auðsjáanlega hafa snemma frægir verið, þar sem
svo segir í Hyndluljóðum sem eflaust eru eldri en
frá 11. öld:
Haraldr hilditönn
borinn Hræreki.
slöngvanbauga,
sonr var hann Auðar,
Auðr djúpúðga
ívars dóttir,
en Ráðbarðr var
Randvés faðir,
þeir voru gumnar
goðum signaðir.
Hér er ekki rúm til að rannsaka frekara sögu
og þótt hann hefði heyrt getið um Ivar víðfaðma, þá
var hann vís að skoða hann sem sænskan konung, sem
hann trúði ekki að hefði nokkurntíma haft vald yfir
Danmörku.
1) Sumar af athugunum Storms við kvæði þetta eru
að vísu ekki sem nákvæmastar eða réttastar, t. d. að
Skálda-Torfa hafi verið karlmaðr (faðir Bessa), en svo
hét reyndar moðir hans (sjá Grett. 15. k., 27. bls.),
að Glúmr Geirason hafi orðið gamall, og lifað fram á
daga Eiríks jarls (vísan, sem þessi ályktun er dregin af,
er ort um Eirík konuug blóðöx, sjá »Den III. og IV.
gramm. afh. i Sn. E.«, útg. af Birni M. Ólsen, 206. bls.,
sbr. hinsvegar Fms. il. 21 og Laxd. 32. og 35. k.) og
að Bragi sé fremr íslenzkt nafn en norrænt. Eigi er
það heldr rétt, að Ólafr skautkonungr og Knútr ríki hafi
verið hálfbrœðr, þótt Saxi segi svo (1. X. p. 504).