Eimreiðin - 01.07.1899, Blaðsíða 71

»Þér brúkið alt of mikið hljóðskraf við menn,« sagði fulltrúi
Roberts við hann, »og ég hlýt að banna það.«
Hinn snerist reiður við. »Hvaða vald hafið þér til að banna
mér slikt, þar sem þér gerið slíkt hið sama? Það er bezt fyrir
yður að snauta burt, og láta heiðvirða menn í friði.«
»Heyr á enderni! — Þér þykist vera heiðvirður maður. Það
verður kalt þann dag, sem Johnson getur talið nokkurn heiðvirð-
an mann i sinum flokki. Þér beitið hér mútum, lygum, svikum
og hrekkjum, og ef þér ekki kunnið yður hóf, þá kalla ég á lög-
regluþjóninn.«
»Kallið þér bara á hann, efþérþorið. Þér eruð ekkert nema
illkvitnin tóm, eins og allir stefnuleysingjar.«
»Og þér eruð pólitiskur þorpari — eins og allir afturhalds-
menn.«
»Svo stóðu þeir og störðu hvor á annan, eins og tveir espaðir
kettir, sem ekki þora að fara saman.
Hópur manna hafði safnast að þeim, og ögraði þeim að út-
kljá þetta mál með handalögmáli.
Þá hljóp maður til lögreglustjórans, og sagði honum, að við
róstur lægi úti. Hann hafði haft það náðugt, það sem af var deg-
inum, og þótti ilt að láta ónáða sig. Þó fór hann út, með þeim
ummælum, að óróaseggirnir mundu fljótt hætta, þegar þeir sæju
sig koma. En hinir voru ekki á því. Þeir flugust á eins og
grimmir hanar, og utan um þá stóð þéttur mannhringur, sem
ekki lét sitt eftir liggja að espa þá upp. Lögregluþjónninn skipaði
þeim að hætta, en það var árangurslaust. »Þér verðið að skilja
þá með valdi,« sagði einhver. Hinn hrækti í lófana. »Mér sýnist
ekki hættulaust að eiga við þá,« sagði hann.
»Kallið þér á menn yður til hjálpar.«
Það fanst honum þjóðráð. Það væri alténd betra að hlífa
sjálfum sér og senda aðra í hættuna. Hann kallaði því upp og
kvaðst sem lögregluþjónn heimta mannhjálp til að skilja þessa
óróaseggi. Komu þá nokkrir til liðs við hann, og tókst þeim að
skilja fulltrúana, en ekki gekk það þó orðalaust.
Þá birtist alt í einu stór og roskinn kvennmaður á kjörstað-
num, og kvaðst vera komin þangað til þess að greiða atkvæði,
því hún ætti eignir, sem heimiluðu sér atkvæðisrétt. Agent Ro-
berts náði tali af henni, og spurði hana blátt áfram, hverjum hún
ætlaði að ljá fylgi sitt þann dag.