Eimreiðin - 01.07.1899, Blaðsíða 51

Hún sver sig í ættina til ýmsra greina, sem áður hafa staðið í því
blaði, og mun þess vegna óhætt að eigna hana skröitormi þeirn,
sem kallar sig ritstjóra blaðsins. Hvað snertir hinar svívirðilegu
árásir, sem skröltormurinn gerir á mannorð Mr. Johnsons, skulum
vér geta þess, að það eru alt lygar frá upphafi til enda. Allir,
sem þekkja Mr. Johnson, vita, að hann er einn hinn heiðvirðasti
íbúi þessa bæjar, maður, sem ekki vill vamm sitt vita, enda hefir
hann náð hylli allra manna. Af því það er vor ófrávíkjanleg regla,
að ráðast aldrei á persónu manns þess, er vér eigum í höggi við,
þá viljum vér fara sem fæstum orðum um fígúru þá, sem stefnu-
leysingjar hafa tilnefnt sem þingmannsefni. Þess eins viljum vér
geta, að færum vér að birta á prenti alt, sem vér vitum um hann,
þá væri það nóg til þess, að enginn heiðvirður maður gæfi honurn
atkvæði. Þennan sómapilt vilja þeir senda á þing sem fulltrúa
fyrir Halifax. Vitanlega hefir hann ekkert fylgi, nema helzt þeirra
manna, sem selja atkvæði sín fyrir vín og peninga. Hvað skyldi
annars Mr. Moore hafa borgað skröltorminum fyrir að rita hina
umtöluðu grein? Að því leyti sem vér tökum þátt í stjórnmálum,
þá lýsum vér yfir því, að vér gerum það alveg óháðir, og aðeins
vegna þess, að sannfæring vor knýr oss til þess.«
Þegar »Morgunstjarnan« kom út daginn eftir — blöðin komu
út á hverjum degi meðan á kosningarimmunni stóð — þá gat
ritstjórinn þess, að það væri í fjórða sinni sem stjórnin hefði látið
gera áœtlun um kostnaðinn við að endurbæta skotvirki bæjarins,
og ætíð hefði það verið rétt á undan kosningum. Og jafnframt
því sem ritstjórarnir létu á hverjum degi skammirnar dynja yfir
þingmannaefnin, þá fóru aðrir stjórnmálarakkar, sem enginn hafði
áður heyrt getið, að rita í blöðin. Þau fluttu nú myndir af þing-
mönnunum og breyttu þeim i allra kvikinda líki, nema létu ætíð
andlitin halda sér óbreytt, svo allir skyldu þekkja þá. Jafnframt
því voru sendisveinar þeirra beggja á þönum fram og aftur, hittu
hvern kjósanda að máli, eltu þá út um sveitir, ef þeir voru ekki
í borginni, og létu þá engan frið hafa.
V.
Verkfræðingarnir frá Ottawa, sem áttu að yfirlíta skotvirkin
og gera áætlun um kostnaðinn við aðgerð þeirra, voru komnir
og farnir. Þeir höfðu, ásamt Mr. Johnson og öllum hinum helztu