Eimreiðin - 01.01.1921, Qupperneq 56

56
AÐFLUTNINGSBANNIÐ
IEIMRE1ÐIN'
munurinn er í raun og veru mikill, en hann verður
aldrei til þess að styrkja mótstöðumenn vora. Þér svarið
máske þessum dæmum mínum þannig: Þetta voru ör-
þrifaráð, sem varð að taka lil að afstýra sem best því böli,
er ófriðurinn leiddi yfir þjóðina. Og þetta var aðeins um
stundarsakir. Aftur, er alt nær sínu gamla jafnvægi, verða
þessi bönd leyst. Samt sem áður skerða þau persónu-
frelsið svo lengi sem þau gilda, samt forða þau böli þótt
þau skerði frelsið og eru því þjóðinni til hedla. Af því
að einstaklingurinn var eigi svo djúpvitur, að takmarka
sjálfur eyðslu sína og fara með eignir sínar þannig að
þjóðin bæri eigi halla af, tóku stjórnarvöld og löggjafar í
taumana. Af því einstaklingur var eigi svo djúphygginn
að neita sér um áfengið, sjálfum sér og þjóðinni til heilla,
þurftu stjórnarvöldin og löggjafarnir að taka í taumana.
Hver er svo munurinn?
Aðflutningsbann og teppa á vörum til landsins var til
að afstýra því böli, sem fjárkröggur, er komu af mis-
hepnuðum fyrirtækjum, leiddu yfir landið og þjóðina. En
aðflutningsbann á víni átti að bæta úr því böli, sem of-
nautnin þjakaði landið með. Persónufrelsi einstaklingsins
varð þvi í báðum þessum tilfellum að lúta í lægra haldi
fyrir heill þjóðarinnar, eigingirni hans fyrir heill hennar.
Er það ekki skerðing á persónufrelsi, að verða að lúta
mati á fiski, kjöti, ull, síld og öðrum útfluttum vörum?
Eða að mega ekki stunda veiðar innan landhelgi, þótt
hvergi sé annarsstaðar veiði að fá? Þó getur enginn neitað
því, að þetta er þjóðarheill. Svona mætti telja upp í það
óendanlega, en hér skal staðar numið. En að eins benda
á, að öll lög miða að því að efla heill og veigengni lands
og þjóðar og því eiga þau heimting á vernd og lífi, hvað
sem persónufrelsi einstaklingsins líður.
Syndir bannlaganna.
Það er talið eitt af syndum bannlaganna, að þau kenni
mönnum ólöghlýðni. Bannlagabrotin krefjist stundum bein-
línis brota á öðrum lögum, sem aldrei annars myndu
brotin. Petta kenni mönnum, að virða önnur lög að vett-