Eimreiðin - 01.01.1921, Qupperneq 63

EIMREIÐINJ
AÐFLUTNINGSBANNIÐ
63
ingar sjálfir viti að vér höfum veitt athygli. Hún sýnir
oss best, að andbanningar eru alt af að tapa, Þetta er
síðasta hálmstráið að grípa til. Peir hafa þegar rekið sig
á, að þjóðin vill ekki afnema bannlögin. Þessvegna á að
reyna að fá hana til að gleypa þetta agn og leyfa létt-
um vínum inn i landið, þau gera þjóðinni ekkert mein.
Peir vita sem er, að á eftir verður ávalt auðið að ná í
aðra dtykki. Pér andbanningarl Pér hafið sjálfir svo
mikla trú á bannlögunum, að þau muni um síðir þurka
landið, að þér viljið koma þessu inn heldur fyr en
seinna til að fyrirbyggja það. Yður er það vel Ijóst, að
úr því sem komið er, er þetta sá eini fieygur, er líkindi
eru til að gæti sprengt lögin. Ef sérhver yðar stæði með
úrslitaatkvæðið í hendi simi, og ætti að velja um á
hvora vogina það skyldi látið, myndi hann með köldu
blóði og tilfinningartaust leggja það þeim megin, er vín-
leyfisatkvæðin væru? Eg veit ekki, en eg held þó tæp-
lega, ef honum væri það íjóst, að hann einn ætti alla
sökina. En hitt veit eg, að ábyrgðina væri hann ekki
fær um að bera.
Mínar tillögur.
Vér getum allir verið sammála um það, að ástandið
eins og það er nú, er ekki að óskum. Eg get jafnvel farið
svo langt og sagt, að það sé nærri óþolandi. En það er
jafn óþolandi að afnema lögin nú. Þau eiga heimting á
lífi og vernd, því þrátt fyrir alt hafa þau stóibætt. En
þau þurfa að breytast. Breytast til batnaðar og öryggis.
Pað má ekki gera alla lögb'jótana jafna. Par þarf að
draga skíra línu á milli. Sá maður, sem brýtur af fýsn í
vinið, er ekki jafnsekur hinum, sem smyglar inn i hags-
munaskyni. Peim er slíkt hafa að atvinnu þarf og á að
hegna mest. Er ekki von að þeir brosi í kampinn að 500
króna sekt, ef þeir hafa grælt 5000 krónur á brotinu! Ef
þeir ættu von á 1000 króna sekt minst og síðan 100 krón-
um fyrir hverja flösku, sem sannast að seld hefði verið
eða ætti að seljast og tekin hefði verið, myndu þeir þá
ekki verða varkárri en verið hefir?