Eimreiðin - 01.01.1921, Qupperneq 117

EIMREIÐIN]
RITSJÁ
117
inda aðferö hans og snild. Pessi kafli er ómetanlegur inngangur
að Heimskringlu fyrir pá, sem lesa vilja með dómgreind. Væri
óskandi að hann væri orðinn að formala fyrir hinni ágætu út-
gáfu af Heimskr. (Finns Jónssonar, 1911) sem er í flestra hönd-
um. Get eg samt ekki stilt mig um að gera eina smáathugasemd
við pað, sem höf. segir á bls. 214, að engin af mannlýsingum
Heimskringlu standist samanburð við bestu mannlýsingar Njálu,
svo sem Skarphéðinn, Björn úr Mörk, Njáll o. s. frv. Petta getur
auðvitað verið álitamál. En benda mætti pó á lýsingu Heims-
kringlu á Haraldi Sigurðarsyni, Finni Árnasyni, Halldóri Snorra-
syni o. 11., og er vant að segja, að aðrar mannlýsingar taki peim
fram.
Loks er sjöundi pátturinn: »Yfirlit«, niðurlag bókarinnar.
Bók pessi á skilið að verða mikið lesin, og ekki parf heldur
að efast um að svo verði. íslensk fræði eiga svo marga vini hér
og erlendis. Og Snorri er pá illa metinn í sínu föðurlandi, ef
menn vilja ekki nota sér jafn ágætt rit og petta til pess, að geta
enn betur fundið snild hans, og látið hana standa á verði gegn
málspillingu og smekkleysi útlendra reyfarahöfunda.
M. J.
Maíthías Pórðarson: ÍSLENSKIR LISTAMENN. Rit Listvinafé-
lags íslands, I. Rvík. MCMXX.
Hér kemur fyrsta rit pessa félags, og er vonandi að mörg fari
á eftir. Ritar Matthias Pórðarson, pjóðmenjavörður, sem bæði
er margfróður í sögu landsins og smekkmaður á listir, pessa
fyrstu bók Listvinalélagsins, um 3 islenska listamenn, pá prest-
ana Hjalta Þorsteinsson í Vatnsfirði, Sæmund Hólm á Helgafelli
og Helga Sigurðsson á Melum. Hafa vist margir haldið, að lista-
menn hafi engir verið til á íslandi fyr en nú á síðustu árum,
og auðvitað má með nokkrum sanni segja, að enginn pessara
manna hafi verið neinn meistari i listinui. En hvað um pað,
áhuga hafa peir haft á pessu og upplag. og allir lærðu peir
nokkuð til pessa, og er gaman að sjá hér einn vottinn um pað,
og hér á alveg nýju sviði, hve prestarnir íslensku hafa borið
uppi menningu pjóðarinnar í öllum greinum.
Rit petta er eitt hið prýðilegasta að ytra frágangi öllum, sem
hér hefir sést og prýlt mörgum myndum afar vönduðum, bæði
einlitum og litprentuðum, er sýna hvað peir gátu, pessir fyrir-
rennarar islensku listamannanna. Er vonandi að rit petta nái
svo miklum vinsældum, að Listvinafélagið geti séð sér fært, að
gefa vonum bráðar út annað rit sitt og svo áfram, og pá ef til
vill líka eitthvað annað, er geti orðið islenskum listasmekk til
frama, svo sem góðar veggmyndir af islenskum listaverkum.
M. J.