Aldamót - 01.01.1899, Qupperneq 154

154
til þess aö hafa leyst það vel af hendi. Víða hafa
þeir haft mikið fyrir því, þar sem þeir hafa skeytt
saman ævisögur sumra fornmanna úr fleiri sögum, án
þess þó að breyta nokkuru. þessu safni ætti vissu-
lega að vera vel tekið, því oss skortir svo tilfinnanlega
hentugar lestrarbækur handa unglingum. Og það er
einmitt hyggilegast, að láta þessa sögukafla koma
fram í eins konar ævisöguformi eins og hér hefir verið
gjört, því það eru mennirnir, persónurnar, sem festa
sig lang-bezt í huganum. það er annars furða, að
ekki skuli hafa verið meira gjört af því en verið hefir,
að rita um einstaka menn í fornsögum vorum, til þess
að skýra lyndiseinkunnir þeirra og hjálpa almenningi
að setja sig inn í hugsunarháttinn og skilja ástríðurn-
ar, sem loga á bak við hinn ytra gang viðburðanna.
I Noregi varð eg þess var í sumar, að farið er að halda
fyrirlestra um ýmsar af söguhetjum vorum og birta þá
síðan í alþýðlegum tímaritum. Didrik Grönvold,
kennari við latínuskólann í Kristjánssandi, giftur ís-
lenzkri konu, hefir birt þrjá slíka fyrirlestra eftir sig
í hinu ágæta tímariti Folkevennen, sem gefið er út af
félaginu For Folkeoplysningens Fremme, sem stofnað
varárið 1851 og nú hefir breitt út um landið ekki færri
en eitt hundrað milíónir blaðsíður (8°) af ágætu lesmáli
handa alþýðu, sem flest er prýðilega valið og frum-
samið af norskum mönnum ; kemr tímarit þetta út
í sex heftum á ári og er 30 arkir að stærð ; eru ýmsir
af helztu mönnum landsins í stjórn þess ; árið 1896
hafði það nálægt 1400 kaupendur.— þessir þrír fyrir-
lestrar eru um Hallgerði langbrók, konu Gunnars á
Hlíðarenda, Hrafnkel Freysgoða og Snorra goða, og
eru allir þannig af hendi leystir, að íslenzkum lesend-
um mundi hafa verið sönn ánægja að þeim. það er
furða, hvað lítið er gjört af öllu þess háttar hjá oss,
þar sem þó er svo mikið af fornfræðingum. En það
er eins og þeim hætti við að sneiða of mjög hjá and-
anum og láta sér og öðrum nægja bókstafinn. það
dugir ekki að halda því fram, að þetta sé óþarft fyrir