Morgunblaðið - 10.05.2001, Qupperneq 44

LISTIR
44 FIMMTUDAGUR 10. MAÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
ÞAÐ hafði verið ásetningurminn að herma af listvið-burðum í Kaupmannahöfná útmánuðum, en þá rek-
ur hver samsýningin aðra. Gam-
algrónir listhópar á ferð sem sumir
hafa starfað í hálfa og heila öld, en
ganga þó reglulega í endurnýjun
lífdaga, sem einmitt hefur gerst á
næstliðnum árum og til frásagnar.
Listalandslagið stöðugt að breytast
og ráða hér fleiri lögmál en greint
verður, jafnt í list fortíðar sem nús-
ins. Varðandi langlífi listasamtaka
eiga Danir víst heimsmetið, um leið
hefur almenningur greiðari aðgang
að myndlist heimalandsins en víðast
gerist, svo ekki sé litið í eigin barm
hér á útskerinu. Komin stóra
glompan á íslenzkum listavettvangi,
þótt hæg væru heimatökin um
gifturíka eftirbreytni og því ber
okkur sem um listir fjalla að vera
með augun galopin. Upptekinn á
öðrum vettvangi átti ég ekki heim-
angengt fyrr en á dögunum og nú
var mikilvægara að skreppa til Par-
ísar, en þar er hver stórviðburð-
urinn á fætur öðrum sem skarar
þróun myndlistar á næstliðnum öld-
um.
Beauborg, eða Pompidou menn-
ingarmiðstöðin, var opnuð á ný fyr-
ir þó nokkru eftir gagngerðar
breytingar, en var harðlokuð er ég
dvaldi á Kjarvalsstofu haustið 1999.
Var orðin lúin að innan og skítug að
utan, þótt ekki teljist hún með eldri
stofnunum. Í hofmóði og nýjunga-
girni yfir teikningunum virtist arki-
tektunum hafa sést yfir eitt og ann-
að, svo sem aðgengi að ytra byrði
til að hreinsa glerið. Þá var veit-
ingabúðin líkust skítugum skyndi-
bitastað, í öllu falli hluti hennar og
menn farnir að forðast hana og
sjálft húsið eltist furðu hratt.
Eftir breytingarnar er núlista-
deildin mun skipulegri og aðgengi-
legri, ekki síst fyrir frábæra upp-
hengingu. Á tveim hæðum má stig
af stigi rekja þróun módernismans í
heila öld, allt fram að hugmynda-
fræði og fjöltækni síðustu ára með
aðgengi að skjám og tölvum. Vart
hægt að mæla með gagngerðari
leiðsögn og hlýtur að vera hverjum
og einum sem ekki er hér nægilega
upplýstur ómældur fróðleiksbrunn-
ur. Eðlilega er yfirlitið mjög
franskt, þótt seilst sé til margra
átta, París vel að merkja miðstöð
núlista fram á sjöunda áratuginn og
er enn einn af mikilvægustu skurð-
ardeplum heimsins á vettvanginum.
Á hluta fjórðu hæðar virðast af-
mörkuð tímaskeið þróunarinnar
tekin til meðferðar og að þessu
sinni er hið nafnkennda listhús
Denise René í sviðsljósinu, ásamt
hópnum sem hún hélt fram. Hópi,
sem var leiðandi í París og um leið
heimslistinni á dögum strangflata-
listarinnar, geometríunnar svo-
nefndu. Seinna einbeitti René sér
einnig að optískri list og hreyfilist
sem hún gerir enn og með miklum
tilþrifum á listakaupastefnum. Hér
má sjá helstu áhrifavaldana í mynd-
verkum þeirra Þorvaldar Skúlason-
ar, Gerðar Helgadóttur og Jóns
Gunnars Árnasonar. Nefni helst
Auguste Herbin, Robert Jacobsen
og Nicolas Shcöffer, en að auki
bóga eins og Victor Vasarely, Rich-
ard Mortensen, Jean Jaques Deyr-
olle, Jesus Rafael Soto og Yaacov
Agam en áhrifa frá þeim sér einnig
stað í íslenzkri samtímalist. Hér
stendur gesturinn augliti til auglitis
við upphafið og trúa mín er að
margur fyrrum andstæðingur lista-
stefnanna hefði fallið í stafi fyrir
framan sum verkanna og að yngri
kynslóðum muni andstaðan gegn
þeim óskiljanlegt fyrirbæri.
Veitingabúðin hefur og verið tek-
in í gegn, en nú svo fín og formleg
að ósjálfrátt kemur strax upp í hug-
ann; betra, minna og jafnara.
Annars var aðalsýningin sem allt
snerist um að þessu sinni, þver-
skurður af pop-listinni, les annés
pop, og stendur til 18. júní. Þar var
vægast sagt þröng á þingi öll þrjú
Morgunblaðið/Bragi Ásgeirsson
Biðröðin fyrir framan menningarmiðstöð Pompidou á dögunum.
Morgunblaðið/Bragi Ásgeirsson
Einkennandi málverk eftir Auguste Herbin frá 6. áratugnum.
Morgunblaðið/Bragi Ásgeirsson
Kross Johns Armleders í St. Eustache-kirkjunni.
Morgunblaðið/Bragi Ásgeirsson
Höfuðið stóra og áhrifaríka fyrir framan St. Eustache-kirkjuna, nú-
tímaverk eftir Henri de Miller, nýtur mikilla vinsælda ferðalanga.
Vor í París
Eftir óstöðugt og
vætusamt tíðarfar og
flóð í Signu, hafa
sumarsprotar loks náð
fótfestu í listaborginni.
En sá nútímalegi
veðurhamur náttúrunn-
ar hefur sem betur fer
lítil áhrif á stórviðburði
á myndlistarsviði,
sem Bragi Ásgeirsson
varð heldur betur var
við er hann brá sér
þangað á dögunum.
Frá sýningunni Jouer de lumiére – Ferðalag í ljós-
inu. Föt eftir tískuhönnuðinn Paco Rabanne, 1992.
Leikritaskáldið, þjóðernissinninn öfgafulli og spjátr-
ungurinn Gabriele D’Annunzio.