Réttur - 01.02.1925, Síða 38

40
Rjettur
1. Ákvæði og breyting á vinnustjórn.
2. Skifting vinnutímans, matmálstímar o. fl.
3. Launakjör.
4. Sáttaskipun í vinnudeilum.
5. Atkvæði um frítíma (sumarleyfi o. fl.).
6. Heilbrigðisráðstafanir og aðbúð verkamanna.
7. Ákvæði um vinnuaga.
8. Inntökuskilniála nýrra verkamanna.
9. Mentun verknema og ungra verkamanna.
10. Bókasöfn, fyrirlestrar og fræðsla.
11. Tillögur til breytinga og bóta á atvinnurekstrinum og
vinnuaðferðum.
12. Ráð til framleiðsluaukninga.
13. Fjársöfnun og sjóðastofnun.
14. Skemtanir og íþróttir.
15. Ráðstafanir til þess að bæta og auka þekkingu verka-
lýðsfulltrúanna í ráðunum.
í október 1917 sendi breska stjórnin út opinbera tilkynn-
ingu, er mælti eindregið með stofnun ráðanna, á frjálsum
grundvelli, og leiddi það til þess, að þau voru stofnuð í
mörgum atvinnugreinum í Bretlandi.
í orði kveðnu áttu ráðin að vera skipuð bæði atvinnurek-
endum og verkamönnum, en í reyndinni voru verkamenn
einir í ráðunum.
Verksvið ráðanna varð einungis ráðgefandi. Þau báru fram
tillögur, en gátu ekki gefið fyrirskipanir. Ekki gátu þau heldur
ákveðið upphæð verkalaunanna.
Ráðin hafa sætt allmisjöfnum dómum meðal verkamann-
anna sjálfra. En á þingi verkalýðsfjelaganna varð niðurstaðan
þó sú, að þótt fyrirkomulagið, eftir tillögum nefndarinnar,
væri ekki allskostar gott, hefði það þó ýmsa kosti og myndl
auka þekkingu verkamanna á atvinnurekstrinum, og greiddu
2,4 miljónir manna atkvæði með tillögunum, en 0,8 miljónir
á móti.
Ress skal að lokum getið, að eftir lögum frá 1921 voru í
Bretlandi stofnuð rekstursráð við járnbrautirnar, sem eru