Réttur - 01.02.1928, Síða 45

Rjettur]
KOMMÚNISMINN OG BÆNDUR
47
24.000 kr. í eitt skifti fyrir öll og fór það aðallega til
bygginga. Túnið gaf áður af sjer ca. 60 hesta, en sum-
arið 1926 gaf ræktað land á Vífilstöðum af sjer 1500
hesta og þá átti búið 40000 kr. í sjóði (sbr. »Rjett« XI.
árg.). Hvorumegin eru nú rökin?
* II.
Heimspeki Fi'amsóknarflokksins er sannkölluð heim-
speki mótsagnanna. Grundvallarskoðun í þjóðfjelags-
málum hefir flokkurinn enga. Fræðikerfi Framsókn-
arflokksins, sem heildar, verður því ekki tekið til með-
ferðar. Það er ekki til.
Framtíðarhugsjón Jónasar Þorbergssonar og fleiri
Framsóknarmanna virðist vera sú, að hver vinni að
sínu. Að hver vinnandi maður eigi sjálfur framleiðslu-
tæki sín og hafi sjálfur allan afrakstur vinnu sinnar.
Hann á hvern fisk, sem hann dregurúrsjó, hverjasátu,
sem hann slær, hvert stígvjel, sem hann smíðar o. s.
frv. Þannig var háttað handiðnaðinum og smáfram-
leiðslunni í draumalandi miðaldanna áður en auðvalds-
skipulagið ruddi sjer til rúms. Þessar hugsjónir eru
því ekki annað en draumórar afturhaldsmannsins, sem
hryllir við samtíð sinni og skilur ekki stefnu tímans
nje þá framtið, sem rás viðburðanna felur í skauti
sínu. Hann þráir fortíðina, óskar þess að hjól tímans
snúist afturábak.
í grein minni í »Rjetti« sýndi jeg fram á vanmátt
samvinnunnar til að ráða fram úr vandamálum þjóð-
fjelagsins. Nú skulum vjer athuga hvort hugmyndin
um að hver sitji að sínu er á nokkurn hátt framkvæm-
anleg. Er þess nokkur kostur, að snúa hjóli tímans
þannig afturábak?
Þegar vjelarnar ruddu sjer til rúms í Englandi í
byrjun 19. aldar, varð þessi sigur mannkynsins cil þess
að baka verkalýðnum frábæra eymd og hönnungar.
Vjelarnar, þessir óvættir, tóku vinnuna frá handiðna-