Réttur


Réttur - 01.01.1944, Síða 15

Réttur - 01.01.1944, Síða 15
R É T T U R 19 í landinu til samþykktar eða synjunar, og skal atkvœðagreiðslan vera leynileg“. Þetla ákvæði á ekki síður við, ef um er að ræða algert brottfall sambandslaganna en einfalda breytingu þeirra. Hvað sem gildi sjálfra sambandslaganna líður, fólst það því þegar í stjskr. 1920 og stendur enn óhaggað, að sambandslögin yrðu ekki endan- lega afnumin nema með beinu þjóðaratkvæði. Enginn vafi hefur því nokkru sinni leikið á því, að afnám sam- bandslaganna yrði eigi ráðið nema með beinni atkvæðagreiðslu sjálfrar þjóðarinnar. Nokkru meiri vafi lék á um það, hverja aðferð skyldi við hafa um stofnun lýðveldis á Islandi og setning lýðveldisstjórnarskrár. Fljótt á litið hefði e. t. v. sýnzt greiðfærast að fara hina venju- legu stjórnskipulegu leið um breytingar á stjórnarskránni. Það er að segja, að Alþingi samþykkti fyrst hina nýju skipan, síðan væri þingið rofið og efnt til nýrra kosninga, málið því næst lagt fyrir hið nýkosna þing og, ef það næði samþykki óbreytt, skyldi það lagt til staðfestingar eða synjunar handhafa konungsvalds, þ. e. nú rík- isstjóra. Að athuguðu máli þótti þessi leið þó eigi fær. Hún þótti of svifa- sein á slíkum ólgutímum sem þessum, þegar allra veðra er von og allt getur verið undir því komið, að eigi hafi of lengi dregizt að komið yrði fastri skipun á stjórn ríkisins. En öðru fremur þótti þjóðinni sjálfri eigi gefið nóg úrslitavald í málinu með þessum hætti. Nú á tímum er það óumdeilt með stjórnfrjálsum þjóðum, að allt vald komi frá þjóðinni sjálfri. Þegar ákveða átti, hvort hún skyldi í framlíð búa við konungdæmi eða lýðveldi gat því eigi kom- ið til mála, að sú skipun, sem þjóðin kysi sjálf, væri látin stranda á synjunarvaldi neins einstaks manns, hvort sem það væri konung- ur eða handhafi valds hans, ríkisstjóri. Þess vegna varð að búa svo um að þjóðin sjálf liefði um þetta hið endanlega ákvörðunar- vald. Af þessurn orsökum var því hreyft snennna á árinu 1941, af Jón- asi Jónssyni alþm., að eðlilegt væri, að saman yrði kvaddur sér- stakur þjóðfundur til ákvörðunar um lýðveldisstofnun hér á landi. Með hugmynd þessari var minnt á þann atburð í íslandssögu, sem
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Réttur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.