Réttur


Réttur - 01.01.1944, Síða 53

Réttur - 01.01.1944, Síða 53
RÉTTUR 57 Ávextir, hnetur og rætur voru þá aðalfæðan. Myndun talmáls er meginarfur þessa tímabils. Allir þjóðflokkar, sem vér höfum spurnir af, síðan sögur hófust, voru fyrir löngu kornnir af þessu skeiði, sem sennilega hefur náð yfir þúsundir ára. Að vísu getum vér ekki sannað tilveru þess, jneð órækum vitnaleiðslum, en ef sú skoðun er viðurkennd, að þróunarferill mannsins eigi uppruna í dýraríkinu, þá er óhjákvæmilegt að gera ráð fyrir áðurnefndu umskiptaskeiði. MIÐSKEIÐ Það liefst með hagnýtingu fisks, auk krahba, skeldýra og annarra vatnadýra, til manneldis, og notkun eldsins. Þessi fæðutegund gerði manninn óháðan loftslagi og staðháttum. Hann gat því, jafnvel á miðskeiði villimennsku, farið meðfram fljótum og ströndum og dreift sér um allar jarðir. Sönnun þessara mannflutninga eru hin klunnalegu og ófægðu tinnuáhöld eldri stein- aldar, sém fundizt hafa í öllum heimsálfum og kölluð eru fornstein- ungar eða paleolítar. Þeir eru flestir frá þessu skeiði. — Nýtt um- hverfi, jmotlausar æfingar í hugvitssemi og eldkveikja með núningi varð til þess, að enn aðrar fæðutegundir fóru að tíðkast. Menn hökuðu mjölvisríka rótarhnúða í heitri ösku. Þegar fyrstu vopn- in, kylfur og spjót, voru tekin í notkun, náðist oft og einatt villidýrakjöt til Ijragðbætis. En veiðijrjóðir, eins og J)ær, sem vér lesum um í hókum, að lifað hafi eingöngu af veiðiskap, hafa aldrei verið uppi, JdvÍ að til jæss voru veiðarnar alllof óviss at- vinnugrein. Á Jjessu skeiði virðist mannát eiga upptök sín, vegna óvissu um aðdrætti matfanga, og af J)ví eimdi eftir lengi. Frum- byggjar Ástralíu og margir Jjjóðflokkar Suðurhafseyja eru enn í dag á miðskeiði villimennsku. LOKASKEIÐ Það hefst með uppfyndingu hoga og örva. Þá urðu veiðar örugg atvinnugrein og kjöt algeng fæða. Boginn, með streng og ör, er ])á ])egar tiltölulega marghrolið tæki. Tilkoma hans her vott um aukna reynslu og skerptar gáfur og fjölmargar aðrar uppfyndingar, álíka þýðingarmiklar. Vér komumst að raun um, að meðal Jseirra J>j óða, senn Jjekkja ör og boga, en ekkert til leir- keragerðar (með henni lætur Morgan hálfsiðun hefjast) rís upp
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Réttur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.