Réttur - 01.01.1949, Qupperneq 40

40
RÉTTUR
ef eitthvert þátttökuríki telur að það sjálft, eða eitthvert
annað ríki, sem sáttmálinn tekur til, sé í hættu og að taka
þátt í sameiginlegu herráði.
Eins og sjá má af þessu hefur ísland að fullu og öllu
kastað 'hlutleysi sínu fyrir borð með samningi þessum,
skuldbundið sig til að taka upp vígbúnað á friðartímum
og þátttöku í styrjöld, ef til hennar dregur. Landið er
orðið að hemaðarríki frammi fyrir öllum heimi. Erlendir
aðilar skulu hafa rétt til að ákveða hvenær Islandi er.
ógnað, og er þá gert ráð fyrir hernaðaríhlutun. Það er
sérstaklega tekið fram í skýringum bandaríska utanrík-
isráðherrans, að „ógnunin" geti verið innlend, en sam-
kvæmt því hafa Bandaríkin heimild til vopnaðrar íhlut-
unar um innanlandsmál íslendinga.
Eftir birtingu samningsuppkastsins samþykkti mið-
stjóm Sósíalistaflokksins svohljóðandi ályktun:
„Miðstjórn Sameiningarflokks alþýðu — Sósíalista-
flokksins lýsir yfir andstöðu sinni gegn inngöngu Islands
í hemaðarbandalag Norður-Atlanzhafsríkjanna af eftir-
farandi ástæðum:
1. ísland hefur frá upphafi sögu sinnar aldrei farið með
ófrið á hendur öðru ríki né skuldbundið sig til þátttöku
í stríði fyrir fram. Vegna 'einangrunar lands vors og
smæðar þjóðar vorrar höfum vér Islendingar því hingað
til losnað við þá ábyrgð, sem þátttaka í styrjöld veldur.
Sú hætta á tortímingu þjóðarinnar, sem ný heimsstyrjöld
hefði í för með sér, hefur gert fríðarafstöðu Islands að
lífsskilyrði þjóðar vorrar. Svo ófrávíkjanleg hefur þessi
friðarstefna hingað til verið með þjóðinni að 1946 ákvað
Alþingi, er Island gekk í Sameinuðu þjóðirnar, að ekki
skyldi ljá Sameinuðu þjóðunum herstöðvar hér á landí,
ekki einu sinni á ófriðartímum, þótt öryggisráðið og öll
stórveldin sameiginlega fæm fram á það.
Nú leggur ríkisstjómin til að Island hætti að vera hlut-
laust friðarríki, en gerist hemaðaraðili, þátttakandi með