Réttur - 01.01.1949, Qupperneq 104

104
RÉTTUR
tcta stórbændanna. Andstaða Kline getur því ekki verið reist
á því, að hann sé mótfallinn opinberri aðstoð við landbúnað-
inn. En hann er andvígur hinu, að fjármagn ríkisins sé not-
að til þess að auka afköst og framleiðslugetu hinna fjölmörgu
smábænda. 1 Suður-fylkjunum eru hinir stóru landeigendur
einráðir í Búnaðarfélaginu og myndu beita sér af alefli gegn
hverskonar landgræðsluáætlunum og verndunarráðstöfunum,
er miðuðu að því að bæt.a hag og kjör leiguliða. Hinsvegar
sýndi rannsókn, er framkvæmd var 1933, að einmitt í Suð-
urfylkjunum var þá helmingur alls þess lands í Bandaríkj-
unum, er eyðilagzt hafði af vatni og vihdi.
Af þessum athugunum er ljóst, að auðvaldshagkerfi —
jafnvel þar sem iðnaður og tækni standa á mjög háu stigi
— veldur sífelldum hagsmunaárekstrum á milli iðnaðar og
landbúnaðar, á milli borga og sveita. Og meir en það: hinar
iæknilegu framfarir, sem nota mætti til þess að bæta vinnu-
aðstöðu og hag allsi almennings í sveitunum og auika jafn-
framt hagsæld þjóðarinnar, eru nýttar af auðjöfrum í sveit-
um og í borgunum til þess að féfletta og undiroka smábænd-
urna í stöðugt ríkari mæli. Þetta er eitt helzta dæmi um þann
sannleik, sem Karl Marx boðaði fyrir löngu: að hinir úreltu
framleiðsluhættir auðvaldsins séu hemill á frekari fram-
þróun. Þessi kenning hefir sannazt betur og betur á skeiði
einokunarauðvaldsins.
Frá sósíalisma til kommúnisma
Þessi víðtæka og gagngera 15-ára landbúnaðaráætlun Ráð-
stjórnarríkjanna verður að skoðast sem einn liður í hinni
skipulögðu sókn þjóðfélagsins frá hagkerfi sósíalismans til
kommúnismans. Framkvæmd þessarar áætlunar varpar jafn-
framt ljósi á hina ótrúlega öru viðreisn Ráðstjórnarríkjanna,
en hún er í sjálfu sér kraftaverk, ef gætt er þeirrar miklu
oyðileggingar, er þýzki innrásarherinn olli. Ennfremur er 15-
ára áætlunin enn ein sönnun fyrir hinum geysilegu yfirburð-
um sósíalismas yfir hið deyjandi auðvaldsskipulag.