Réttur


Réttur - 01.01.1951, Side 72

Réttur - 01.01.1951, Side 72
72 &ÉTTUR þýðleg félagshyggjustefna, skyldari undirstéttahreyfing- um samtímans, heldur en hagfræðikennimgum borgarastétt- anna, sem þá voru að ryðja sér til rúms. Síður en svo amaðisit Jón Sigurðsson við hinum fáu íslenzku kaupmönn- um, sem sumir voru vinir hans og fylgismenn í stjómmál- um, en orð hams í ,,Nýjum félagsritum“ 1872 sýna, að hann hefði heldur kosið að þeir gerðust forgöngumenn verzlun- arfélaga. Þar segir hann: „Það er óheppilegt og næstum undarlegt, að aldrei hefir tekizt að stofna verzlunarfélög undir forustu þessara manna, sem mætti þó sýnast, að hefði verið bæði mögulegt og ágæta vel til fallið. Vér getum varla hugsað oss aðra orsök til þess, heldur en tortryggnina, eða hina einkennilegu tilfinning, sem stundum kemur í ljós, að þeir sem gefi sig í verzlunarstétt, gefi sig um leið ur íslenzku þjóðfélagi og gjörist mótstöðumenn landa sinna, ef ekki landsóvinir, og þessi skoðun, svo fávísleg og skamm- sýn sem hún annars er, hefir sína eðlilegu rót í einokunar- lögunum, er gjörðu hverjum kaupmanni ómögulegt annað, en að vera kúgarar íslands og Islendinga, annaðhvort vilj- andi eða óviljandi.“ Jón vissi og vel, að verzlunarstefna hans var ekki í samræmi við ríkjandi skoðanir samtímans. Hann þekkti þau rök gegn félagsverzlunarfyrirkomulaginu, að það myndi leiða til nýrrar einokunar með því að útiloka samkeppni og svarar þeim svo: „Þegar ætti að gjöra ráð fyrir þessikonar einokun, þá yrði félögin að vera sundruð og eyðilögð og verzlun þeirra að vera komin í hendur ein- stakra manna. Þegar félögin væri í fullu fjöri, og nálega hver maður í héraðinu ætti þátt í þeim, meiri eða minni, þá gæti slík félög aldrei orðið einokunarfélög, vegna þess beinlínis, að þau gæti engan einokað nema sjálf sig.“ Eftir 1867, þegar sýnt var að stjórnin vildi ekki unna íslendingum þess takmarkaða sjálfsforræðis, sem fólst í frumvarpi alþingis þá, færðist nýtt fjör í verzlunarfélags- hreyfinguna. Þá voru stofnuð verzlunarfélög víða um land- ið og voru Gránufélagið og Félagsverzlunin við Húnaflóa
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Réttur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.