Réttur - 01.07.1951, Blaðsíða 21

RÉTTUR
165
hollustu og stuðning ríkisstjórnarinnar í baráttunni við verka-
lýðssamtökin.
Landsfundur atvinnurekenda ákvað að standa fast gegn hinum
sanngjörnu kröfum verkalýðsins um hreyfanlega dýrtíðaruppbót.
Var öllum meðlimum sambandsins bannað að semja um kaup og
kjör nema með samþykki framkvæmdanefndar V. í. Það lá því
ljóst fyrir að atvinnurekendur voru kallaðir til samstilltrar orustu
og nutu fulltingis ríkisstjórnarinnar. En víkjum nú að þeim undir-
búningi, sem fram fór á vegum verkalýðshreyfingarinnar, undir
eina erfiðustu og örlagaríkustu kaupgjaldsbaráttu, sem verkalýðs-
samtökin á íslandi hafa háð.
Undirbúningur Alþýðusambandsstjómar.
í stjórnarkosningunum innan verkalýðsfélaganna, er fram fóru
upp úr áramótum, höfðu Alþýðuflokksforingjarnir opinbert sam-
starf við báða gengislækkunarflokkana, Framsókn og Sjálfstæðis-
flokkinn. Þessi samfylking náði til alls landsins og var ekki annað
sýnt en flokkur Stefáns Jóhanns legði á það alveg sérstaka
áherzlu, að yfirstjórn kaupgjaldsbaráttunnar yrði í sem flestum
félögum í höndum fylgjenda gengislækkunarflokkanna. En þrátt
fyrir sameiginlega herstjórn og samræmdar hernaðaraðgerðir
aljra afturhaldsflokkanna sýndu kosningarnar að nú hallaði und-
an fæti hjá gengislækkunarsinnum og bandamönnum þeirra. Sam-
einingarmenn voru í sókn og málstaður þeirra sigursæll, þegar
litið var á úrslitin í heild.
Sókn verkalýðsins og viðnám í stjórnarkosningunum var alvar-
leg bending til Alþýðusambandsstjórnar um það, að verkalýður-
inn krefðist athafna á grundvelli samþykkta 22. þingsins, sem
getið var hér að framan. Tók því sambandsstjórn þann kost 12.
febr. að gefa út orðsendingu til sambandsfélaganna, þar sem hún
hvatti til samningsuppsagnar, með það fyrir augum að hefja bar-
áttu fyrir greiðslu mánaðarlegrar dýrtíðaruppbótar. Nokkru síðar
var félögunum send önnur orðsending og þá skorað á þau að
hafa samninga lausa 1. apríl.