Réttur - 01.07.1951, Side 35

Sönn frásaga frá Kóreu
eftir ÍRÍNU VOLK
Litli
drengurinn
Kí Sek Pók haltraði með tárvotar kinnar heim í hrörlega
kofann sem hann hafðist við í ásamt ömmu sinni blindri.
Einn af lögregluþjónum Lí Seung Mans hafði barið hann
grimmdarlega fyrir að vera að safna spýtum í eldinn.
Gamla konan stóð í dyrunum, hana óraði fyrir einhverju
misjöfnu.
— Sjakallinn hefur alltaf illt í huga þegar hann læðist,
sagði hún í hálfum hljóðum. Gamla fólkið segir: Ef þú
getur ekki drepið sjakalinn, víktu úr vegi fyrir honum.
— Ég get ekki drepið sjakal, svaraði Sek Pók grátandi,
en ll En hefur vonandi drepið marga.
Í1 En, eldri bróðir Kí Sek Póks, kom sjaldan heim í kof-
ann, og aðeins á dimmum óveðursnóttum, þá hafði hann
meðferðis annað hvort akurhænu eða nýjan fisk sem hann
hafði veitt í ánni. Hann var klæddur segldúksjakka, sem
hlífði honum fyrir regni, og hermannabyssa hékk í ól um
öxl hans. Hann faðmaði að sér ömmu sína sem grét af gleði
í hvert skipti sem hún sá hann. S,ðan lagðist hann í fletið
hjá bróður sínum og sagði sögur af hinu hugrakka og dug-