Réttur - 01.07.1951, Side 53

tt
RÉTTUR 197
*
hefði haft djúp áhrif á áheyrendur. Enda tóku nú að renna stórar
fjárupphæðir frá hinum ýmsu greinum þungaiðnaðarins í sjóð
N asistaf lokksins.
Hve stórar þessar upphæðir voru hefir aldrei verið upplýst.
Thyssen gaf sjálfur þær upplýsingar, að hann hefði persónulega
sjálfur lagt fram eina milljón marka. Annar þýzkur stál-
kóngur, Friedrich Flick 240 þúsund. Og síðar var það upplýst
að sjálfur Krupp hefði á fáum árum lagt fram 12 millj. marka
til áróðursstarfsemi nasistanna. En hann fékk þær áreiðanlega
greiddar með góðum vöxtum, því í stríðslok voru eignir hans
metnar á 500 millj. dollara.
Þá fékk Nasistaflokkurinn einnig stuðning annarsstaðar. Fyrr
er minnst á sjálfan risann efnahringinn I. G. Farben. Hann var
raunverulega'stofnaður í des. 1925. Stofnféð nam 616 millj. marka,
árið 1939 var það komið upp í 720 millj. 1942 nam það 1400 millj.,
hafði þá tvöfaldast síðan í stríðsbyrjun og í stríðslok nam það
6000 millj., hafði þá meira en fjórfaldast eftir 1942. Þessir aðilar
græða á styrjöldum hver sem vinnur sigur. Þessi tröllaukna sam-
steypa gerðist frá byrjun annar aðal stuðningsaðili Hitlers hlið-
stætt iðnaðarkóngunum í Ruhr. Það var því ekki þýzka þjóðin,
ekki almenningur í Þýzkalandi, sem kjöri Hitler til forustu og
kom styrjöldinni af stað. Það voru þessir herrar, auðkóngarnir,
handhafar einokunarfjármagnsins, sem það gerðu, en þó í bróður-
legri samvinnu við stéttarbræður sína bæði í Vestur-Evrópu og
Ameríku. Þeirri samvinnu skal betur lýst síðar.
★
Hinir borgaralegu stjórnmálaleiðtogar lýðræðisríkjanna voru
ekki alveg saklausir heldur. Ég nefndi áðan nokkur dæmi um
ráðagerðir þeirra fyrir 1930. En hvernig var framkoma þeirra
á sjálfu Miinchentímabilinu?
í marzmánuði 1933 lagði hinn brezki forsætisráðherra Mac
Donald það til að þýzkaland mætti tvöfalda herstyrk sinn. Það
var fyrsta handtakið og nú var Hitler kominn til valda.
16. marz 1935 framkvæmdi Hitler sína stóru byltingu gagnvart
Versalasamningunum, lýsti yfir nýrri hervæðingu: ákvað her-