Réttur - 01.07.1951, Side 91
RÉTTUR
235
stétta bein afleiðing vísvitandi og samfelldra árása á
alþýðu þessa lands, er að því miða að þrýsta henni á
nýjan leik niður á stig fullkominnar nýlendukúgunar.
ÁRÁSUM þessum er stjómað af erlendu auðvaldi, sem náð
hefur kverkataki á fjármálum og viðskiptalífi þjóðarinn-
ar með skilyrðum svonefndrar Marshall-hjálpar og lán-
veitingum Alþjóðabankans. Það er þetta vald, sem stöðv-
að hefur framfarir atvinnulífsins með lánsfjárkreppu
þeirri, er nú þjakar það. 1 umboði þessa valds hafa bankar
íslenzka ríkisins, ásamt sjálfum ríkissjóðnum, verið gerð-
ir að vægðarlausum innheimtustofnunum og beinum arð-
ránstækjum á hendur þjóðinni, í stað þess að vera lyfti-
stöng framfara cg stoð og stytta framleiðslunnar.
HIÐ AMERlSKA auðdrottnunarvald hefur náð slíkum tökum á
forkólfum Alþýðuflokksins, Framsóknarflokksins og Sjálf-
stæðisflokksins, að þeir framkvæma nú fyrirskipanir þess
í smáu sem stóru, án þess nokkru sinni verði vart sér-
staks tillits til íslenzkra hagsmuna og framtíðar. Þessir
forkólfar knýja síðan flokkakerfi sín til hlýðni við allt,
sem fyrir þá er lagt, í fullu trausti þess áð geta á sín-
um tíma beygt almenna kjósendur til samskonar auð-
sveipni vegna tryggða þeirra við sitt gamla forustulið.
ÞANNIG eru flokkasamtök þau, er eitt sinn voru mynduð
vegna sjálfstæðis landsins og hagsmuna alþýðu, orðin að
málaliði erlends valds, sem hefur það helzt verkefni að
slæva dómgreind þjóðarinnar meðan verið er að leggja
hana í fjötra. ísland hefur verið gert að herstöð til af-
nota við stríðsundirbúning auðvaldsins gegn aiþýðuríkjum
heimsins og þeim undirokuðu nýlenduþjóðum, sem nú berj-
ast fyrir frelsi sínu á sama hátt og vér áður gerðum og
oss enn ber áð gera- Alþángi íslendinga, fyrrum sómi
þjóðarinnar, sverð hennar og skjöldur í sjálfstæðisbar-
áttunni, hefur nú verið gert að fótaþurrku hinna nýju
valdhafa, jafnt innlendra sem erlendra. Stjómarskrá hins
unga lýðveldis er hvað eftir annað þverbrotin af þeim
sömu valdhöfum til þjónkunar við ítök og hagsmuni hins
erlenda herveldis á íslandi.
MEÐ ÞESSUM hinum örlagaríkustu afbrotum íslenzkra valds-
manna, er um getur í sögunni, hefur þjóðemi vom, tungu
og menningu verið búinn bráður háski á friðartímum,
auk þess sem sífellt vofa yfir ógnir ófyrirsjáanlegrar tor-
tímingar, ef auðvald veraldarinnar varpar mannkyninu út
í eitt heimsbálið enn.