Náttúrufræðingurinn - 1968, Síða 72

180
NÁTT Ú RUFRÆÐINGURINN
oddsens. Þegar hann þroskaðist og eltist þróaðist með honum sú
hugmynd að helga íslenzkum náttúruvísindum starfskrafta sína,
þó mikil óvissa ríkti um það þá hér á landi, hvort slíkt starf nægði
til að veita manni nauðsynlegt lífsviðurværi. Að loknu stúdents-
prófi hélt Helgi því utan til náms og innritaðist í Hafnarháskóla.
Hann lagði stund á náttúrufræði með grasafræði sem aðalgrein og
tók strax til við námið af kappi. Frá upphafi var tilgangur fians
tvíþættur og miðaði hann allt sitt nám við það. í fyrsta lagi að
ljúka magistersprófi í grasafræði, en þó einkum og sér í lagi að búa
sig undir grasafræðirannsóknir heima á íslandi. Helgi var því miður
ekki heilsuhraustur og á stúdentsárunum fékk hann lungnatæringu,
sem þá hafði um langt skeið verið eins konar „atvinnusjúkdómur"
stúdenta. Frá því í maí 1893 og fram í ágúst árið eftir dvaldist Helgi
því sér til heilsubótar á íslandi og var lengst af í Vallanesi hjá
Magnúsi bróður sínum og tókst að yfirbuga tæringuna til fulls.
Ekki var Helgi iðjulaus í Vallanesi, heldur hélt þar áfram námi
sínu á eigin spýtur, og fékkst einnig við rannsóknir. Vorið og sumarið
1894 ferðaðist hann nokkuð um Austurland til rannsókna og hlaut til
þess styrk frá menntamálaráðuneytinu danska. Rannsakaði hann þá
háplöntuflóru og gróður landshlutans, jafnframt því sem liann
hugði að ástandi plantnanna yfir vetrarmánuðina og um laufgunar-
og blómgunartímann. Þessar rannsóknir Helga þóttu hinar merki-
legustu og þegar hann kom aftur til Hafnar fór hann jafnframt nám-
inu að skrifa um þær undir handleiðslu hins ágæta kennara síns
Eug. Warmings, prófessors, en Warming var einmitt þekktur að
því, að hafa sérstakt lag á að vekja áhuga nemenda sinna á sjálf-
stæðum rannsóknum. Annar aðalkennari Helga var hinn kunni
þörungafræðingur L. Kolderup Rosenvinge. Þetta urðu þrjár ritgerð-
ir, sem allar birtust í riti Danska Grasafræðifélagsins, Botanisk Tids-
skrift, sú síðasta 1896. I þessum ritgerðum var í fyrsta sinn gerð
tilraun til að lýsa háplöntuflóru og gróðri heils landshluta og verður
ekki annað sagt en að tilraunin hafi teki/.t vel, rniðað við þau gögn
sem tiltæk voru; m. a. var hér getið tíu nýrra tegunda fyrir Island.
Haustið 1896 lauk Helgi svo lokaprófi, þ. e. magistersprófi, í grasa-
fræði frá Hafnarháskóla, og sama ár hlaut hann einnig verðlaun frá
Danska Náttúrufræðifélaginu fyrir ritgerðirnar þrjár, sem áður voru
nefndar, og má þar af marka, hvers rannsóknir hans voru metnar.
Samt voru engir möguleikar á því fyrir Helga að fá lífvænlega