Samvinnan - 01.06.1973, Side 4

HÓTEL KEA
leggur áherzlu á góöa
þjónustu.
HÓTEL KEA
býöur yður bjarta og vist-
lega veitingasali, vínstúku
og fundarherbergi.
HÓTEL KEA
er fullkomnasta hótel
Norðurlands.
Verzlunarmenn! Athugið að Hótel KEA er aðeins steinsnar frá;
■¥• Nýlenduvörudeild KEA
■¥■ Vefnaðarvörudeild KEA
¥■ Herradeild KEA
■¥ Járn- 8c glervörudeild KEA
¥ Skódeild KEA
¥ Stjörnu Apóteki
¥ Efnagerðinni Flóru
¥ Smjörlíkisgerð KEA
¥ Efnaverksmiðjunni Sjöfn
¥ Mjólkursamlagi KEA
¥ Brauðgerð KEA
¥ Skrifstofum KEA
Þeir, sem þurfa að fl/ta sér, muna eftir
Matstofu KEA — Caféteríunni
í hótelb/ggingunni.
HÓTEL KEA
b/ður /ður ávallt velkomin.
HÚTEL KEA AKUREYRI
Sími (96)11800
Charles Maurice de Talleyr-
and (1754-1838), hinn frægi
franski stjórnmálamaður, varð
einhverju sinni fyrir því í
samkvæmi, að Napóleon
Bonaparte jós hann skömm-
um og ásökunum og sneri síð-
við bonum bakinu á áberandi
hátt. Talleyrand hafði ekki
hrokkið orð af munni, en nú
sagði hann við þá sem næst-
ir honum stóðu, svo hátt að
allir í stofunni gátu heyrt það:
— Tókuð þið eftir þessu,
herrar mínir? Er það ekki
hörmulegt, að svo mikill mað-
ur skuli hafa fengið svo lélegt
uppeldi?
Árið 1821 lézt Napóleon á
eynni St. Helenu. Andláts-
fregnin barst til Parísar, þeg-
ar hópur stjórnmálamanna
var staddur í gestasal Mad-
ame Crawford, og það sló
heldur óþægilegri þögn á sam-
kvæmið. Talleyrand gamli sat
í einu horni salarins hljóður
og svipbrigðalaus. Lítil græn
augu hans hvörfluðu athugul
frá einu andliti til annars.
Einhver í hópnum fann hjá
sér hvöt til að rjúfa þögnina
með athugasemd, sem var í
sjálfu sér óþörf: „Hvílíkur at-
burður!“ sagði hann.
Þá hljómaði djúp rödd
Talleyrands úr horninu:
— Það er ekki lengur at-
burður. Það er einungis frétt.
Rithöfundurinn Chateau-
briand varð í upphafi 19.
aldar hið mikla tízkuskáld
Parísar. Hann var dáður um
heim allan — en ekki af
Talleyrand, sem hafði fág-
aðan, klassískan smekk, og
kunni því ekki að meta róm-
antískt málskrúð og tilfinn-
ingasemi Chateaubriands.
Skömmu eftir útkomu
prósaljóðs Chateaubriands,
„Les Martyrs", árið 1809,
hitti Talleyrand í veizlu
4