Samvinnan - 01.06.1973, Page 8

ar hinni velheppnuðu skurð-
aðgerð var lokið, sneri læknir-
inn sér til konungs og sagði
alúðlega:
— Óskar yðar hátign líka
eftir hœgra fætinum?
Johann Tilly (1559-1632),
hinn kunni þýzki yfirhers-
höfðingi, var yfirmaður her-
afla kaþólska bandalagsins,
þegar 30-ára stríðið brauzt
út. Hann hafði verið alinn upp
í klaustri Jesúíta og lifað æsku-
árin í ströngustu meinlætum.
Klukkustundum saman gat
hann kropið í bæn frammi
fyrir mynd af Maríu mey, og
var hann því oft auknefndur
„herklæddi munkurinn“. Á
efri árum — þó áður en hann
hafði lotið í lægra haldi fyrir
• Gustavi Adolf — sagði hann
oft um sjálfan sig:
— Ég hef aldrei verið ölv-
aður. Ég hef aldrei snert kven-
mann og aldrei tapað orrustu.
Trajanus (55-117), keisari
í Róm frá 98, var göfugastur
þeirra keisara sem sátu á
veldisstóli í Rómaborg. Þeg-
ar hann hélt innreið sína í
borgina, rétti hann sverð sitt
yfirmanni lífvarðarins og
sagði:
— Taktu þetta sverð og
Nýkomnir íranskir öryggisskór með stdltáhettu.
Stærðir 41 til 48. — Sendum gegn póstkröfu.
DYNJANDI S.F.
Skeifan 3h — Reykjavík — Sími 82670
berðu það fyrir mér, ef ég
gegni embætti mínu vel.
Snúðu því annars gegn mér!
Harry S. Truman (1884-
1972), bandarískur stjórnmála-
maður og forseti Bandaríkj-
anna 1945-1952, las fyrstu
skáldsögu Trumans Capotes,
„Other Voices, Other Rooms“
(1948), af þvílíkri hrifningu,
að hann sendi höfundinum
símskeyti strax að lestri lokn-
um:
„Ilaldið áfram að skrifa, og
þá mun skírnarnafn yðar gera
ættarnafn mitt frægt.“
Mark Twain (1835-1910),
hinn kunni bandaríski blaða-
maður og rithöfundur, var
um skeið ritstjóri lítils blaðs
í Missouri. Dag nokkurn barst
honum bréf frá einurn áskrif-
anda blaðsins, sem skýrði frá
því, að hann hefði fundið
kónguló í blaði sínu, og nú
vildi hann gjarna fá upplýst,
hvort það vissi á gott eða illt.
Twain svaraði:
— Það veit livorki á gott né
illt. Kóngulóin var einungis
að athuga hvaða kaupmað-
ur auglýsti ekki í blaði okkar,
svo hún gæti haldið til búð-
ar hans, spunnið vef sinn
þvert fyrir dyrnar og síðan
lifað í ró og næði það sem eft-
ir væri ævinnar.
Ungur blaðamaður lieim-
sótti Mark Twain til að eiga
við liann blaðaviðtal. Hann
bað fórnarlamb sitt fyrst að
rekja ævisögu sína.
— Jæja, sagði Mark og dró
seiminn. Á dögum Georgs
konungs III, þegar ég var á
æskuárum, var ég vanur . . .
— Afsakið, skaut blaða-
maðurinn inní, ég veit, að
þér hafið alls ekki getað verið
uppi á dögum Georgs III.
— Ágætt, ungi vinur, sagði
Mark Twain. Ég verð sann-
arlega að hæla yður fyrir
þetta. Þér eruð fyrsti og eini
blaðamaðurinn, sem ég hef
nokkurntíma fyrirhitt, senr
hefur leiðrétt villu, áður en
hún var prentuð.
8